MyHeritage gaat door met het verbeteren van oude, beschadigde, bekraste en anderszins beschadigde foto’s door het bedrijf. De nieuwe op AI gebaseerde functie versterkt de positie van MyHeritage als marktleider voor het opslaan en verbeteren van historische foto’s. MyHeritage heeft onlangs de release aangekondigd van Photo Repair, een krachtige nieuwe functie die automatisch krassen, scheuren, gaten, vlekken en andere beschadigingen op historische foto’s corrigeert. Photo Repair corrigeert foto’s die in de loop der jaren zijn verslechterd en herstelt de schade, waardoor gebreken als bij toverslag verdwijnen. MyHeritage is het enige bedrijf dat een complete reeks functies biedt voor het inkleuren, verbeteren, animeren en nu repareren van historische foto’s, die allemaal uitzonderlijke resultaten opleveren. Fotoherstel is moeiteloos en onmiddellijk: het wordt alleen voorgesteld wanneer het nodig is en wordt door de gebruiker met een enkele klik geactiveerd.
De technologie voor het repareren van gekraste en beschadigde foto’s is exclusief gelicentieerd door MyHeritage van DeOldify en ontwikkeld door de deep learning-experts Jason Antic en Dana Kelley. Photo Repair is een van de vele technologieën die zijn gepatenteerd door DeOldify en zijn geïntegreerd in het MyHeritage-platform. Antic en Kelley ontwikkelden de technologie achter de eerste AI-gebaseerde fotofunctie van het bedrijf, MyHeritage In Color ™, die deep learning gebruikt om zwart-witfoto’s in te kleuren en om de kleuren te herstellen in foto’s die in de loop van de tijd zijn vervaagd.
MyHeritage biedt een uitgebreide toolbox voor historische foto’s, van het digitaliseren en bewaren van foto’s die zijn opgeslagen in albums tot het nieuw leven inblazen van foto’s door schade te herstellen, de resolutie te verbeteren, kleur toe te voegen en de gezichten van geliefde voorouders te animeren. De tools omvatten ook Deep Nostalgia ™, een baanbrekende functie voor het animeren van foto’s waarvoor een licentie is verkregen van D-ID, een internetsensatie is geworden en 82 miljoen keer is gebruikt sinds de lancering drie maanden geleden; en de MyHeritage Photo Enhancer, die wazige gezichten scherp in beeld brengt. “Krassen en andere beschadigingen zijn vaak kenmerkend voor iemands oudste en meest gekoesterde foto’s. Als u een zeldzame foto van uw overgrootouders heeft, is deze waarschijnlijk beschadigd. Deze familieherinneringen kunnen nu moeiteloos worden hersteld en bewaard voor het nageslacht.”
Photo Repair is beschikbaar op de MyHeritage-website en de gratis MyHeritage mobiele app voor iOS en Android. Gerepareerde foto’s kunnen worden gedownload en gedeeld met familie en vrienden op Facebook, Twitter, WhatsApp en andere sociale media. Gerepareerde foto’s die ook zijn ingekleurd of verbeterd, kunnen rechtstreeks vanuit de mobiele app en het gedeelte Foto’s van de website worden gedeeld. In de zeer nabije toekomst zal een speciale pagina worden toegevoegd aan de MyHeritage-website, zodat iedereen toegang kan krijgen tot Photo Repair zonder een voorafgaand MyHeritage-account te hebben.
Wanneer een foto wordt geüpload naar MyHeritage, wordt op de achtergrond een gespecialiseerd detectie-algoritme uitgevoerd om vast te stellen of deze schade heeft opgelopen. Als dat het geval is, verschijnt er een knop Herstellen, zodat gebruikers geen tijd hoeven te verspillen aan het repareren van foto’s die deze opknapbeurt niet nodig hebben. Foto’s kunnen moeiteloos met een enkele klik worden gerepareerd en het proces duurt slechts enkele seconden. Dit standaard reparatiemodel is genaamd Gent.
MyHeritage brengt Photo Repair uit om gekraste en beschadigde foto’s te repareren
Polderrekeningen Hoogheemraadschap van Rijnland
Ingezonden door Cees Jan van den Hoek, NGV afdeling Rijnland
Wist je dat Rijnlandse polderrekeningen uit de 17e en 18e eeuw recentelijk zijn gedigitaliseerd? De gehele omvang van de collectie in het archief bestaat uit ongeveer 35 strekkende meter en ongeveer 150.000 scans.
We vinden het belangrijk dat deze polderrekeningen altijd te raadplegen zijn. Deze ingebonden banden kunnen we nu door de digitalisering onder optimale omstandigheden bewaren. Meer weten? Check onze website https://www.rijnland.net/…/polderrekeningen…
Advies: waarom DNA-afstammingstests twijfelachtige resultaten hebben
Dit is een artikel dat de zwakheden van antropologisch DNA-onderzoek de aandacht geeft. Ieder dient de ervaring van de auteur James Fleury in overweging te nemen als hij een DNA-etnische test laat verrichten. Ik heb dit artikel aangepast voor de Nederlandse lezer.
Ik had zo stelt de auteur, het geluk dat ik de meeste kanten van mijn familie terug kon vinden tot in de 16e eeuw. Maar toen ik besloot om mijn eerste autosomale DNA-test met Family Tree DNA te doen, was ik boos dat mijn resultaten niet precies overeenkwamen met mijn gedocumenteerde genealogie. Ik besloot nog twee tests te proberen en ook mijn vader, moeder en grootouders van moederskant bij verschillende bedrijven te laten testen. Maar toen elk van de resultaten terugkwam, was ik nog meer in de war. Hoewel het aantoonde dat we allemaal verwant zijn, hadden we allemaal verschillende resultaten, afhankelijk van het bedrijf waarmee we hebben getest. Hoe kon Family Tree DNA me vertellen dat al mijn Europese afkomst uit Groot-Brittannië en Ierland komt, maar de 23andme-resultaten van mijn grootvader van moederskant (ja, de test bevestigde dat hij mijn familielid was) terugkomen als bijna 100 procent Frans en Duits?
De 23andme-test die ik deed, vertelde me dat ongeveer 14 procent van mijn genetica afkomstig was uit Frankrijk en Duitsland, wat overeenkwam met de resultaten van mijn grootvader, maar waarom de verschillen tussen bedrijven? Mijn moeder kreeg haar resultaten met AncestryDNA en het toonde aan dat ze slechts twee procent uit Germaans Europa kwam (de categorie die Duitsland omvat), maar haar vader kreeg te horen dat hij bijna allemaal genetisch Frans en Duits was toen hij met 23andme testte. Wat het nog verwarrender maakte, was dat mijn grootvader van moederskant nooit te horen kreeg dat hij Frans en Duits was. Hij werd in de Verenigde Staten geboren uit ouders van Deense afkomst en heeft zich zijn hele leven geïdentificeerd als Scandinavische Amerikaan. Mijn vader die met AncestryDNA heeft getest, heeft recente voorouders uit Frankrijk gedocumenteerd, wat aanvankelijk werd bevestigd met de resultaten, maar na een paar jaar werden zijn resultaten “bijgewerkt” en werd zijn hele percentage van de voorouders van Europa West (regio inclusief Frankrijk) verwijderd.
Toen ik testte met het National Genographic Project, kwam ik terug als 33 procent mediterraan, maar de andere tests zeiden dat ik geen voorouders had uit deze regio.
Lisa Matisoo-Smith, hoogleraar biologische antropologie aan de Universiteit van Otago, vertelde me dat deze autosomale DNA-afstammingstests “misleidend” kunnen zijn voor mensen, aangezien ze beweerde dat er geen biologische markers zijn die mensen aan een specifieke populatie kunnen toewijzen met zelfs maar een nauwkeurigheid van bijna 100 procent. Ze zei dat hoewel de DNA-markers echt zijn en er een kans is, gegeven een combinatie van specifieke markers dat iemands afkomst uit een bepaalde regio komt, er geen manier is om 100 procent zeker te zijn dat de markers specifiek zijn voor dat gebied. Ze beweerde dat het zelfs onwaarschijnlijk is. Sterker nog dat zijn deze test helemaal niet.
Matisoo-Smith zei dat dit komt doordat de bedrijven die deze tests leveren, hebben geïdentificeerd wat zij “voorgeslachtspecifieke markers” noemen. Hoewel ze deze markers “specifiek” noemen, worden ze alleen in een hogere frequentie aangetroffen in bepaalde etnische groepen of regio’s. “Zoals alle biologische variatie weten we dat er meer genetische variatie is binnen groepen dan tussen groepen, dus hoewel ze [markers] vaak voorkomen in bepaalde populaties of groepen mensen uit geografische regio’s, zijn ze niet de enige mensen die deze markeringen tonen. Ze voegde er ook aan toe dat niet iedereen uit die regio’s dezelfde markeringen draagt.
23andme beweert echter dat hun resultaten van “ancestry service” “zeer nauwkeurig” zijn en “schattingen” kunnen geven van voorouderspercentages tot wel 0,1 procent. “Klanten kunnen verschillende betrouwbaarheidsdrempels selecteren, variërend van 50 procent tot meer dan 90 procent vertrouwen”, aldus een verklaring aan Newshub.
Toen ik uiteindelijk de optie vond om de samenstelling van mijn voorouders te veranderen in “90 procent vertrouwen”, schrok ik. Ik ging van 85 procent van de Britse en Ierse afkomst naar 40 procent “Broadly Northwestern European” toen ik het betrouwbaarheidsniveau veranderde van 50 procent. Het bevestigde wat Matisoo-Smith me over de markeringen had verteld, 23andme is er maar voor 50 procent zeker van dat ik 85 procent Brits en Iers ben en ze kunnen me eigenlijk alleen maar vertellen dat ze voor 90 procent zeker zijn dat ik “Noordwest-Europeaan” ben. Ze kunnen me niet met 100 procent zekerheid vertellen dat ik een voorgeslacht heb in die regio’s. In een verklaring van AncestryDNA zeiden ze dat ze het eens waren met Matisoo-Smith dat er geen enkele genetische markers zijn die mensen aan een populatie kunnen toewijzen.
Het bedrijf beweerde echter dat hun “statistische model” niet naar afzonderlijke genetische markers kijkt bij het maken van schattingen van etniciteit. “We combineren informatie van honderdduizenden genetische markers. “Bovendien kijken we naar markeringen als sets in plaats van als individuele markeringen, wat de algehele kracht van voorspelling wel wat verbetert.”
Wat betekent “voorspellingskracht”? Weten mensen dat hun schatting van etniciteit slechts een “voorspelling” is? Matisoo-Smith zei dat de meeste mensen die de tests afleggen waarschijnlijk de kleine lettertjes niet lezen die de wetenschap achter de resultaten beschrijven. Ze zei dat als de bedrijven ethisch correct zijn, ze de producten anders op de markt zouden moeten brengen. ‘Vertellen ze de waarheid? Dat is twijfelachtig. Misleiden ze de bevolking? Ja, ik denk dat ze dat waarschijnlijk doen.’
Matisoo-Smith legde uit dat de reden dat men verschillende resultaten van de verschillende bedrijven had ontvangen. Dat was vanwege het verschil in algoritmen en de variatie in demografische gegevens van mensen die bij elk bedrijf hadden getest. ‘Als men kijkt naar 23andme, dat is gevestigd in de Verenigde Staten, dus dat zal voornamelijk West-Europees, West-Afrikaans, Indiaans en misschien een beetje Mexicaans zijn.'”AncestryDNA heeft een in Australië gevestigd kantoor en dus zullen ze mogelijk meer Polynesisch DNA gaan zien dan Noord-Amerika.” Ondanks de verschillen in manieren waarop de genetische gegevens tussen bedrijven worden geïnterpreteerd, zei Matisoo-Smith dat de verschillende resultaten tussen tests een indicatie zouden moeten zijn van hoe betrouwbaar de tests zijn.
“Ik denk dat een manier om ernaar te kijken is dat hoe specifieker ze worden met hun beschrijvingen van je afkomst, hoe minder betrouwbaar ze zijn.” “mensen geloven en zien wat ze willen zien”. Naar schatting hebben 30 miljoen mensen over de hele wereld een vooroudertest thuis gedaan, waardoor dit een behoorlijk lucratieve onderneming is.
Dit artikel geeft antwoord op vragen die mij wel eens zijn gesteld.
De mens is hardleers als het om besmettelijke ziekten gaat
Gelet op de huidige pandemie van Corona, blijkt als maar weer hoe weinig mensen leren van de bestrijding van (vroegere) besmettelijke ziekten
Dit is een uniek verhaal over de uitbraak in Boston van Pokken. Deze zeer besmettelijke ziekte die ver van de Amerikaanse kusten ontstond, veroorzaakte dodelijke uitbraken die zich snel verspreidden en de massa infecteerden. Ook nu zijn vaccinaties beschikbaar, maar een verdeeld publiek worstelt nog steeds met het krijgen van prikken.
Nieuw gedigitaliseerde dossiers – waaronder het dagboek van een predikant gescand en online geplaatst door Boston’s Congregational Library and Archives – werpen nieuw licht op verwoestende uitbraken van pokken die de stad in de jaren 1700 raakten.
En drie eeuwen later zijn de parallellen met de huidige coronaviruspandemie griezelig.
“Hoe weinig we zijn veranderd,” zei CLA-archivaris Zachary Bodnar, die de digitaliseringsinspanning leidde, in nauwe samenwerking met de New England Historic Genealogical Society.
Het feit dat we deze overeenkomsten vinden in de verslagen van ons verleden is een zeer interessante parallel. Soms, hoe meer we leren, hoe meer het blijkt dat we nog steeds hetzelfde blijven. De mens is hardleers.
In april 1721, nadat een Engels schip, de HMS Seahorse, de pokken naar Boston had gebracht, was het een duidelijke en aanwezige bedreiging. Tegen de winter van 1722 zou de pokken meer dan de helft van de bevolking van de stad van 11.000 infecteren en 850 doden.
Veel eerdere uitbraken, ook geïmporteerd uit Europa, doodden indianen willekeurig in de jaren 1600. Gedigitaliseerde kerkgegevens helpen om het beeld te schetsen van hoe de kolonisten omgingen toen het hun beurt was om pestilentie te doorstaan.
’s Werelds eerste echte vaccinatie vond pas plaats aan het einde van die eeuw, toen een Engelse plattelandsarts genaamd Edward Jenner in 1796 een 8-jarige jongen inentte tegen pokken.
Voor die tijd gebruikten artsen inenting, of variolatie zoals het vaak werd genoemd, waardoor een spoor van het pokkenvirus in de huid werd geïntroduceerd. De procedure, of variaties ervan, werden al sinds de oudheid in Azië toegepast. Jenner’s pionier van vaccinatie, met behulp van maar in plaats daarvan een minder dodelijke stam van het virus dat koeien besmette, was een enorme wetenschappelijke vooruitgang.
Maar net als bij COVID-19-vaccins in 2021, hadden sommigen een sceptische kijk op pokken-inentingen in de 18e eeuw, blijkt uit gedigitaliseerde documenten. Om zeker te zijn, was er voldoende reden om je zorgen te maken. De vroege pokkenbehandeling, terwijl effectief bij velen die werden ingeënt, maakten sommigen ziek waarbij enkelen stierven.
De rev. Cotton Mather, een van de meest invloedrijke predikanten van het tijdperk, had actief de inenting bevorderd. In een teken van hoe weerspannig sommige kolonisten waren tegen de nieuwe technologie, gooide iemand in november 1721 een explosief door het raam van zijn huis. Gelukkig ontplofte deze niet, maar onderzoekers van Harvard zeggen dat deze dreigende boodschap eraan vast zat: “Cotton Mather, you dog, damn you! Ik zal je hiermee inenten. met een pokken voor jou.”
Onder de onlangs gedigitaliseerde congregational church records zijn handgeschreven dagboekaantekeningen gekrabbeld door de Rev. Ebenezer Storer, een pastor in Cambridge, Massachusetts. Op 11 maart 1764, toen de pokken opnieuw door Boston raasden, schreef Storer een gebed in zijn dagboek nadat hij had geregeld dat zijn eigen kinderen werden ingeënt.
Deze diep vrome dominee zo blijkt uit zijn dagboek, had vertrouwen in de wetenschap. “Gezegend zij uw naam voor alle ontdekkingen die zijn gedaan om de ernst van de hondenziekte te verzachten. Geef uw zegen over de gebruikte middelen,” schreef hij.
Drie weken later bedankte Storer God voor zijn grote genade aan hem bij het herstellen van mijn lieve kinderen en de anderen in mijn familie van de pokken. Deze dagboekaantekeningen zijn meer zeggend dan stadsregisters – ze vertellen niet alleen het verhaal van de dagelijkse administratie van de kerk, maar ook het verhaal van wat mensen op dat moment deden en wat er aan de hand was.
Dit is een leerzaam verhaal dat ik U niet wilde onthouden en te denken geeft
GeneVer Jaargang 24, nummer 2, mei 2021
INHOUD
Van de redactie
Genealogie…en wandelen (door Amo Griens)
Registre Civique (RC)
Doopinschrijving te Sèvres (door Rinus Suijkerbuijk)
Kwartierstaat Lisette en Marielle Jaminon (deel I) (door Antoine Plasier)
Een merkwaardige voornaam (door Rinus Sujjkerbujjk)
Schuldig of niet schuldig? (door Wim Nolten)
Notariële archieven (door Rinus Suijkerbuijk) g. L’histoire se répète (door Rinus Suijkerbuijk)
Bidprentje van Matthias Hubens 1829 (door Hans van Engeland)
Zoeken in Belgische archieven
Via de zoekrobot ‘archieven’ krijgt u een overzicht van alle archiefbestanden bewaard in de archiefbewaarplaatsen van het Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de Provinciën. Afhankelijk van de beschikbaarheid van de gegevens in elektronisch formaat, vindt u enkel de basisgegevens van het archiefbestand, of u vindt volledige inventarissen inclusief gedetailleerde, hiërarchische beschrijvingen van de archiefbestanddelen.
Enkele vaak gestelde vragen
Wat vind ik in de zoekrobot ‘archieven’?
Via de zoekrobot ‘archieven’ krijgt u een overzicht van alle archiefbestanden bewaard in de archiefbewaarplaatsen van het Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de Provinciën. Afhankelijk van de in elektronisch formaat beschikbare gegevens vindt u enkel de basisgegevens met betrekking tot het archiefbestand of vindt u een detailbeschrijving van de archiefbestanddelen, de geschiedenis van het archiefblok. … De beschikbare informatie groeit dagelijks aan.
Hoe zoeken in de zoekrobot ‘archieven’?
U kan full-text zoeken doorheen alle beschikbare informatie en vervolgens uw resultaat verder verfijnen. U kan filteren op basis van de archiefbewaarplaats, de taal van de informatie, de rubriek en de periode.
Hoe worden de archiefbestanden gesorteerd?
De archiefbestanden worden standaard gesorteerd aflopend op relevantie. Deze relevantie is gebaseerd op het voorkomen van de zoekwoorden in de beschrijving. Indien het zoekwoord voorkomt in de naam van het archiefblok is de relevantie hoger dan wanneer het enkel voorkomt in de beschrijving van een archiefbestanddeel. Voorts wordt ook rekening gehouden met het aantal keer een zoekwoord voorkomt en de plaats in de hiërarchie. Een zoekwoord in de beschrijving van een reeks, krijgt een hogere waarde dan een zoekwoord in de beschrijving van een individueel archiefbestanddeel. U kan echter zelf de sortering aanpassen op basis van de archiefbewaarplaats, de naam van het archiefbestand, de rubriek of de periode.
In welke taal vind ik de informatie?
Het merendeel van de gegevens is slechts beschikbaar in één taal. De labels worden echter systematisch vertaald. Ze zijn nu reeds beschikbaar in het Nederlands en Frans en worden verder vertaald in het Engels en het Duits. U maakt hiervoor gebruik van de taalknoppen bovenaan links in het scherm. De beschrijving van het archiefbestand en de beschrijvingen van de archiefbestanddelen zijn beschikbaar in het Nederlands of het Frans (of het Duits) afhankelijk van de beschikbaarheid van de inventaris. Voor de ‘Brusselse rijksarchieven’ worden de namen van de archiefbestanden zelf systematisch vertaald in het Nederlands en het Frans.
Wat is het verschil tussen het tabblad archiefinventaris en het tabblad ‘archiefbestanddelen’ ?
Het tabblad archiefinventaris geeft u een gestructureerd overzicht van de beschikbare gegevens met betrekking tot het archiefbestand. In het onderdeel ‘beschrijving van de series en archiefbestanddelen’ kan u op basis van de boomstructuur van de inventaris (series, subseries, …) doorheen de inventaris lezen. U klikt telkens de onderdelen verder open. Het tabblad ‘archiefbestanddelen’ toont u die archiefbestanddelen die beantwoorden aan uw zoekvraag. Dit kan zijn op basis van de initiële zoekvraag of op basis van de zoekvragen die u geformuleerd hebt in de velden ‘zoek binnen deze toegang’. Indien u de link gevolgd hebt vanuit ‘archiefvormers’ krijgt u hier de lijst van de archiefbestanddelen die gekoppeld zijn aan de archiefvormer.
Wat vind ik terug op het tabblad archiefbeschrijving?
Indien u vanuit de boomstructuur van de inventaris of vanuit een beschrijving in de lijst archiefbestanddelen doorklikt kom je op de gedetailleerde archiefbeschrijving. U vindt alle informatie met betrekking tot het nummer inclusief de hiërarchisch hogere beschrijvingen. Onderaan vindt u de aanvraaginstructie om het origineel document te raadplegen: de archiefdienst, het nummer van de inventaris en het nummer van het archiefbestanddeel. Indien het archiefbestanddeel gedigitaliseerd is, zie je een afzonderlijk tabblad: ‘gedigitaliseerde archiefdocumenten’. U krijgt een thumbnail van alle digitale bestanden. Indien u hierop doorklikt, krijgt u het gedigitaliseerde document in een aangepaste viewer met mogelijkheden om in te zoomen,…
Hoe vind ik de gedigitaliseerde archiefdocumenten?
U kan uw zoekvraag beperken tot die archiefbestanden met gedigitaliseerde archiefdocumenten. U krijgt dan een overzicht van die archiefbestanden waarvan minstens één archiefbestanddeel gedigitaliseerd werd. Bij de beschrijving van het archiefbestand krijgt u een extra tabblad ‘gedigitaliseerde archiefdocumenten’. U ziet per archiefbestanddeel de eerste zes thumbnails. Door te klikken op de thumbnail kan u het gedigitaliseerde document bekijken. Het aanbod ‘gedigitaliseerde archiefdocumenten’ via internet is momenteel nog zeer beperkt. Het overgrote deel van de gedigitaliseerde archiefdocumenten is enkel beschikbaar in de leeszalen van de Rijksarchieven. In de komende maanden na de ingebruikname zal het aanbod toenemen.
Hoe krijg ik toegang tot de gedigitaliseerde archiefdocumenten?
In de leeszalen van het Rijksarchief krijgt u onmiddellijk toegang tot de gedigitaliseerde documenten. Indien u de gedigitaliseerde documenten die reeds online beschikbaar zijn, wil raadplegen dient u te beschikken over een gebruikersnaam en een wachtwoord. U kan een login en wachtwoord aanmaken door te klikken op ‘registreer’. U vult vervolgens uw naam, gebruikersnaam, e-mailadres en een wachtwoord in. U krijgt vervolgens een e-mail toegestuurd. U dient de link in dit bericht aan te klikken om uw login en paswoord te activeren.
Ik kan niet inloggen?
Uw wachtwoord en gebruikersnaam zijn pas na activering actief. U krijgt deze link toegestuurd na de aanvraag van login en paswoord. U kan geen meerdere logins aanmaken met hetzelfde e-mailadres. Uw aanvraag voor login wordt in dat geval automatisch gewijzigd. Indien u uw wachtwoord niet meer kent, kan u door eenvoudig uw e-mailadres in te voeren, uw gebruikersnaam en wachtwoord opnieuw laten toesturen.
Wat zijn gerelateerde toegangen?
Voor sommige archiefbestanden beschikken we over meerdere toegangen. Soms betreft het nadere toegangen op een gedeelte van een archiefbestand. Via de link ‘gerelateerde toegangen’ kan je deze toegangen inzien.
http://www.arch.be – De archiefbewaarplaatsen
U kan de parochieregisters of registers van de burgerlijke stand ook zelf raadplegen via https://search.arch.be/nl/tips/98-parochieregisters voor de parochieregisters of https://search.arch.be/nl/tips/101-burgerlijke-stand/ voor de burgerlijke stand
of https://www.vrijwilligersrab.be voor veel informatie.
België: de digitalisering en ontsluiting van de burgerlijke stand
Bericht van het Belgische Nationale Archief: De digitalisering en ontsluiting van de burgerlijke stand: een langverwacht Koninklijk Besluit. En nu?
Vrijwel iedere Nederlander heeft Belgische familie-relaties, wellicht is het daarom nuttig hiervan kennis te nemen.
De versoepeling van de raadpleegbaarheid van de registers van de burgerlijke stand (wet van 21 december 2018) is een goede zaak voor het genealogisch onderzoek. De termijn van 100 jaar werd teruggebracht naar 75 jaar voor huwelijksakten en 50 jaar voor overlijdensakten. De voorbije maanden was er nogal wat commotie over het uitblijven van een uitvoeringsbesluit in verband met (1) de afschriften en uittreksels van akten van de burgerlijke stand en (2) de raadpleging voor genealogische, historische of wetenschappelijke doeleinden. Nu dit langverwachte Koninklijk Besluit gepubliceerd is (B.S. 31/3/2021), blikken we vooruit op de implicaties ervan in de praktijk. Miljoenen akten van de burgerlijke stand uit de periode 1920-1970 online raadpleegbaar maken, zal tijd vragen.
Registers in twee exemplaren
Voor een goed begrip moet aangestipt worden dat de registers van de burgerlijke stand in twee exemplaren worden opgemaakt: één voor de gemeente en één voor de rechtbank van eerste aanleg (als veiligheidskopie). Het is dat tweede exemplaar dat op termijn wordt overgedragen aan het Rijksarchief, dat het digitaal (in het verleden op microfilm) ter beschikking stelt. Na de invoering van de digitale burgerlijke stand in april 2019 is besloten tot een versnelde overdracht van die dubbels uit de rechtbanken van eerste aanleg naar het Rijksarchief. De uitvoering van die beslissing is echter een werk van lange adem. Het gaat om niet minder dan 15 strekkende kilometer archief dat verpakt en verhuisd (en in een aantal gevallen ook nog ontsmet) moet worden.
Enkele rechtbanken hebben de voorbije maanden al registers overgedragen voor de periode 1919-1969, maar dit betekent slechts een bescheiden aanzet van deze omvangrijke verhuisoperatie. Het scannen moet dan nog beginnen. De opstart van drie nieuwe scanateliers (in Beveren, Leuven en Bergen), in samenwerking met de Genealogical Society of Utah en specifiek voor de burgerlijke stand, heeft ten gevolge van de COVID-19-crisis bijna een jaar vertraging opgelopen.
Raadpleging
Wat is er in de praktijk mogelijk nu het uitvoeringsbesluit gepubliceerd is? In november 2020 communiceerde het Rijksarchief na overleg met de FOD Justitie reeds dat – in afwachting van het bewuste Koninklijk Besluit – de huwelijksakten van 75 jaar oud en de overlijdensakten van 50 jaar oud voorlopig enkel bij de gemeenten kunnen geraadpleegd worden, onder dezelfde voorwaarden die tot nu toe golden voor de akten ouder dan 100 jaar. Bij het Rijksarchief is raadpleging vooralsnog niet mogelijk omwille van de aangehaalde redenen. De digitalisering zal overigens ook in de toekomst afhankelijk blijven van de aanlevering door de rechtbanken van eerste aanleg. Sommige arrondissementen zullen met andere woorden sneller aan bod komen dan andere.
Ondertussen bekijken het Rijksarchief en de vereniging van de ambtenaren van de burgerlijke stand waar de grootste noden liggen en hoe zij op een efficiënte manier naar elkaar kunnen doorverwijzen. Een aantal gemeenten biedt de gedigitaliseerde burgerlijke stand immers al online aan. Het heeft niet veel zin om dat werk nog eens over te doen. In elk geval zal de digitalisering tijd vragen. Wij rekenen dan ook op begrip.
Helpende handen
Het voorbije jaar hebben we overigens niet stil gezeten. Er is veel tijd besteed aan de uitbouw van een volledig vernieuwde genealogische zoekomgeving met een betere viewer, de mogelijkheid tot downloaden en een nieuwe infrastructuur, waarin de parochieregisters en de registers van de burgerlijke stand veel beter gecontextualiseerd worden. We hopen deze nieuwe zoekpagina’s in de loop van mei of juni te kunnen lanceren. Wie dat wil, kan de nieuwe genealogische website nu al testen in onze leeszalen (nog niet online). Suggesties tot verbetering worden in dank aanvaard! Bezorg ze ons via diva@arch.be. We houden je in elk geval op de hoogte van de lancering van de nieuwe genealogische zoekomgeving.
In een notendop
Raadpleging van geboorte-/ huwelijks-/overlijdensakten van 100/75/50 jaar en ouder:
o Via de website van het Rijksarchief
o Via de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente waar de akte is opgemaakt
Raadpleging van geboorte-/ huwelijks-/overlijdensakten jonger dan 100/ 75/50 jaar:
o Aanvraag in te dienen bij de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente waar de akte is opgemaakt
Zie: de-digitalisering-en-ontsluiting-van-de-burgerlijke-stand-een-langverwacht-koninklijk-besluit.-en-nu
Zie ook het nieuwsbericht: zoeken in Belgische archieven
Aanpassingen veiligheid in Whatsapp
Whatsapp heeft de instellingen gewijzigd, waardoor iedereen je aan een groep toe kan voegen zonder dat je het weet. Dit kan gevaar opleveren m.b.t. Phishing, fraude en oplichting etc.
Wijzigen naar veilige instellingen doe je als volgt:
– Open Whatsapp
– Ga naar instellingen
– Kies account
– Kies privacy
– Kies groepen
– Selecteer hier “contacten” ipv “iedereen”
Nu kunnen alleen je eigen contacten je toevoegen aan Whatsapp groepen.
Foto’s van deelnemers aan het Eurovisie Songfestival
In de fotocollectie van het Nationaal Archief zijn honderden foto’s van deelnemers aan het Eurovisie Songfestival door de jaren heen te vinden. Niet alleen beelden van Nederlandse deelnemers en winnaars, maar ook veel buitenlandse sterren zijn in de fotocollectie te zien. Jetty Paerl is in 1956 de allereerste die een liedje op het songfestival ten gehore brengt: De vogels van Holland, geschreven door Annie M.G. Schmidt. De songfestivalbeelden uit de jaren 50 zijn nog ingetogen; rustige liedjes, een klein podium, sobere decors, brave kleding en bescheiden kandidaten.
Vermaak als hoofdzaak
Tot de jaren 70 bestaan de songfestivalinzendingen vooral uit chansons. Als de popmuziek haar intrede doet worden de optredens, liedjes en decors uitbundiger. Ook in de presentatie neemt het showbizzgehalte toe. Door de invoering van televoting in 1997 wordt het visuele aspect nog belangrijker. De acts variëren van het ‘per ongeluk’ verliezen van de lange rok tot goocheltrucs, vuurwerk- en lichtshows. Veel kijkers stemmen op de artiest die de meest spetterende show weggeeft en kiezen niet per se voor het beste liedje of de mooiste stem.
Groei
Het aantal deelnemers groeit en de concurrentie neemt toe. Als vanaf 1993 ook voormalige Oostbloklanden meedoen wordt het deelnemersaantal te groot voor één uitzending. Er komen voorrondes, met als gevolg dat een aantal oudgedienden, waaronder Nederland en België, niet altijd de finale haalt of zelfs niet mag deelnemen als het jaar ervoor een te lage score is behaald. Sinds 2004 zijn er halve finales waardoor alle landen weer mee kunnen doen aan het songfestival. Elk jaar opnieuw is er discussie over partijdigheid. Buurlanden geven elkaar vaak punten of het liedje nu kwaliteit heeft of niet. Ook gebeurt het dat niet-bevriende landen elkaar juist geen punten geven.
Eurovisie 2021
Nederland heeft tot nu toe vijf keer gewonnen (1957, 1959, 1969, 1975 en 2019). Na de winst voor Teach-In met het nummer Ding-a-Dong in 1975 duurt het 44 jaar voor Duncan Laurence met Arcade eerste wordt en Nederland het songfestival mag organiseren. Door de corona-epidemie wordt het songfestival in 2020 voor het eerst in zijn geschiedenis afgelast. In 2021 gaat het wel door. Rotterdam is de stad waar Jeangu Macrooy met Birth of a New Age de Nederlandse eer op het Eurovisie Songfestival verdedigt.
Vervolging van Roma en Sinti tijdens de Tweede Wereldoorlog in kaart gebracht
Voor het eerst zijn de arrestatielocaties van Roma, Sinti en woonwagenbewoners, die tijdens de Nederlandse Zigeunerrazzia op 16 mei 1944 zijn opgepakt, online inzichtelijk gemaakt door Netwerk Oorlogsbronnen en Pointer (KRO-NCRV). Op Oorlogslevens.nl is deze informatie toegevoegd aan de tijdlijnen van 239 Roma en Sinti die na hun arrestatie via Kamp Westerbork op 19 mei naar Auschwitz zijn getransporteerd.
Op 16 mei 1944 worden vanuit negentien gemeenten Sinti, Roma en woonwagenbewoners door de Nederlandse politie naar Westerbork gebracht. Op sommige plaatsen wordt zo enthousiast gereageerd op de oproep om alle ‘zigeunerachtige personen’ te arresteren dat het zelfs de bezetter verbaast. Vande 576 personen die in Kamp Westerbork aankomen, wordt meer dan de helft door de kampcommandant weer vrijgelaten. Het gaat daarbij voornamelijk om ‘Arische’ woonwagenbewoners.
De 245 mannen, vrouwen en kinderen die vanuit Kamp Westerbork naar Auschwitz worden getransporteerd komen hier terecht in een apart Zigeunerlager. Een groot deel van hen wordt op 3 augustus 1944 omgebracht in de gaskamers, als het Zigeunerkamp wordt leeggeruimd. Zo ook Anna Maria (Settela) Steinbach. Vrouwen en mannen die nog kunnen werken worden naar Ravensbrück en Buchenwald doorgestuurd. Slechts 32 van hen keren terug na de oorlog.
Netwerk Oorlogsbronnen en Pointer
Op basis van arrestatiedata en bronnen die zijn samengebracht door antropoloog en adviseur Sinti en Roma-zaken Peter Jorna, visualiseert Netwerk Oorlogsbronnen – met andere historische bronnen – het individuele lot van de uit Nederland gedeporteerde Sinti en Roma via Oorlogslevens.nl. Het crossmediale journalistieke platform Pointer (KRO-NCRV) brengt de Zigeunerrazzia voor het
eerst digitaal in kaart.
“Er is binnen de gemeenschap heel lang gezwegen,” zegt schrijfster Anjes Wolfs-Driessen. “Mijn moeder wilde er ook niet over praten, dat is ze pas later in haar leven gaan doen.” Elisabeth (Mädie) Franz werd in Beek gearresteerd en overleefde Auschwitz – Birkenau, Ravensbrück en Flossenburg/Wolkenburg. “Dat dit nooit meer mag gebeuren wordt al sinds 1945 gezegd, maar het gebeurt nog steeds. Daar mogen we niet van wegkijken.”
N. B. Het overzicht op Oorlogslevens.nl van personen die zijn gearresteerd tijdens de zigeunerrazzia op 16 mei 1944 bestaat uit minder dan 245 namen. Dat komt omdat van een aantal van hen, die de oorlog hebben overleefd, niet bekend is of zij zijn overleden of voor 1921 zijn geboren. Netwerk Oorlogsbronnen publiceert in lijn met de privacywetgeving, deze tijdlijnen dan
niet. Heeft u bezwaar tegen de vermelding van een persoon, stuur dan een mail naar info@oorlogsbronnen.nl.