Home Blog Pagina 107

Stichtse Heraut , jaargang 32 nummer 4

0

Stichtse Heraut , jaargang 32 nummer 4, november 2020

VAN DE REDACTIE
VAN DE VOORZITTER
AFDELINGSNIEUWS
Agenda Afdelingsvergadering 11 november 2020
Vertrek Emmy Mitenburg
LEZINGEN
Toelichting lezing Zouaven, 9 dec. a.s. door Kees Rasch
Samenvatting lezing Waterloo op 9 september 2020
TIJDSCHRIFTENNIEUWS
Wilt U de Stichtse Heraut digitaal ontvangen?.
DIVERSEN
Aanvulling: Zalen uit Zegveld
Optocht te paard
Cholera in Utrecht
Genealogie in coronatijd
GENEALOGISCHE VRAGEN
Vraag van Leo van Vlodorp
Vraag van Joop Gentenaar
PALEOGRAFIE
Transcriptie Stichtse Heraut nr. 3 – augustus 2020
Nieuwe opgave
INHOUDSOPGAVE

Onderzoek naar bejegening Joodse huiseigenaren na oorlog

0

Leeuwarden gaat onderzoeken hoe de gemeente zich heeft gedragen tegenover Joodse huiseigenaren in en na de Tweede Wereldoorlog. De uitkomst moet duidelijk maken of er onrechtmatige transacties gemaakt zijn na de oorlog.

De Friese hoofdstad is een van de twintig gemeenten die onderzoek gaan doen. Dat blijkt uit een rondgang van De Monitor en Pointer(KRO-NCRV) langs gemeenten die voorkomen in de vastgoedadministratie van de Duitse bezetter. Historisch Centrum Leeuwarden is een vooronderzoek in de archieven begonnen. De uitkomst kan aanleiding zijn voor uitgebreider onderzoek.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Joods vastgoed onteigend en doorverkocht. De gemeenten gaan onderzoeken of belastingen zijn geheven, terwijl de Joodse eigenaren geen toegang hadden tot hun woningen, en hoe ze zijn omgegaan met onteigende panden die ze zelf aankochten.

In Leeuwarden gaat het om 130 tot140 panden die tijdens de oorlogsjaren in bezit waren van Joodse families en ‘onder beheer gesteld’ werden, ofwel in beslag genomen door de Duitse bezetter en mogelijk verkocht zijn. De gemeente wil weten hoe dit na de oorlog is afgewikkeld en wat de rol van de gemeente hierin is geweest. Vooralsnog zijn er geen aanwijzingen dat de gemeente Leeuwarden nauw betrokken is geweest bij de onteigeningen.

In principe moesten Joden na de oorlog schadeloos gesteld worden. Het onderzoek, dat vermoedelijk enkele maanden duurt, moet uitwijzen of dit is gebeurd. Zijn de panden teruggegaan aar de rechtmatige eigenaar of is er een schadevergoeding betaald?’’

Over hoe gemeenten gehandeld hebben rond geroofd Joods vastgoed is nog weinig bekend. In Leeuwarden, in het gebied rond de Breedstraat en Bij de Put huisde de grootste Joodse gemeenschap van Friesland. Van de 665 Joden in de stad waren er na de oorlog nog 114 over. Een deel van hen emigreerde. In 1951 waren nog 100 Leeuwarders lid van de Joodse Gemeente.

Geneanet – hoe werkt dat?

Geneanet is een online platform om gratis uw stamboom te publiceren, informatie te delen en samen te werken. Deze eerste Europese genealogische website is in 1996 in Frankrijk opgericht. Tegenwoordig werken in Parijs, waar ook de servers staan, zo’n 30 mensen aan Geneanet. De 3 miljoen leden met hun 800.000 stambomen en 6 miljard namen van voorouders zijn over de hele wereld verspreid, waarvan voor meer dan 70% in Frankrijk.

Omdat in het onderstaande veel over schermen en tabbladen geschreven is, is het voor de leesbaarheid makkelijk als u de website https://nl.geneanet.org/ opent.

Hoe maakt u een account aan?
1. Surf naar https://nl.geneanet.org/;
2. Aanmelden en gegevens invoeren. Tab “Stamboom” => “Grafische omgeving”, welkomsttekst, mogelijk foto toevoegen;
3. Eventueel geeft u zich op voor de nieuwsbrief;
4. Ook kunt u nu of later naar wens informatie van partnersites zoals FamilySearch invoeren;
5. Dat geldt ook voor het importeren van een GEDCOM-bestand van uw stamboom of -bomen via de tabbladen “Stamboom” => ”GEDCOM importeren / exporteren”.

Wat kan met Geneanet?
• U kunt meer beheerders van één bestand aanwijzen.
• In het scherm “Stamboom” => “Instellingen” => “Privacy” is de gewenste privacy in te stellen van personen jonger dan 100 jaar. U kunt kiezen uit:
1. Tijdgenoten half privé, alleen voor- en achternamen en verbintenissen worden getoond. Via het tabblad “Verborgen personen” zijn personen uit deze categorie ook volledig te verbergen;
2. Tijdgenoten privé, niets wordt getoond;
3. Alles openbaar.

• De bron van de stamboom is Sosa 1. Als u dat niet zelf wilt zijn, wijst u een (voor)ouder m/v daarvoor aan. Dat is dan de voor anderen zichtbare ‘startpersoon’ van de stamboom. Op dezelfde wijze kunt u uzelf onzichtbaar maken als eigenaar van de stamboom. Achter het tabblad “Stamboom” => “Uw stamboom” => “Boom” bevindt zich misschien wel het belangrijkste scherm!
• Neem eens, als u op een persoon in de stamboom ‘staat’ (dus met de muis hebt aangeklikt), een kijkje onder het tabje rechts bovenaan: “Bewerken” => “Persoon bewerken”. Er verschijnt dan een lijst met alle evenementen van die persoon. Daarin kunt u ook evenementen toevoegen met per gebeurtenis een bron. Als een gebeurtenis nog gecontroleerd moet worden, geeft u als bron bijvoorbeeld “Nog uit te zoeken” aan. Dat vergemakkelijkt later te onderscheiden wat u nog moet controleren of documenteren.

• Om kinderen te ontkoppelen gebruikt u het profiel van de geselecteerde persoon in de tab “Bewerken” => “Partnerschap bewerken”. Onderaan het profiel staan de geboekte kinderen die u kunt losmaken. Het ontkoppelde kind blijft wel in de database staan. U kunt daarna het kind onder de goede ouders hangen: na intoetsen van geboortedatum en naam van het kind, verschijnt de melding dat dit kind al bestaat, waarna u het aan de ouders kan koppelen.
• Overigens kunt u in het profiel van de geselecteerde persoon geheel onderaan links de link met de partner verwijderen.
• Enkele, ‘losse’, personen zijn in te brengen als kind of als partner in de tab ¨Bewerken¨.
• Geneanet accepteert de inbreng van genderneutrale huwelijken.
• Dubbel of meer ingebrachte personen zijn onder de tab “Bewerken” samen te voegen tot één persoon.
 • Mediabestanden zijn in “Boom” => “Bewerken” aan de database toe te voegen. Bij invoeren van meer media kunt u de ‘hoofdfoto’ aangeven. In een plaatje van meer personen kunt u een kadertje om iemand maken om de gegevens van die persoon te noteren. Omgekeerd beweegt u met de muis over een persoon die dan wordt omkaderd met de ingevoerde gegevens.
• Ook interessant is de mogelijkheid “Relatie toevoegen” onderaan de lijst, bijvoorbeeld voor “adoptief” of“erkennende”.

Uw profiel
In alle schermen staat bovenaan de groene balk met aan de rechterkant uw profiel met uw gebruikersnaam.

• In het scherm “Uw stamboom” vindt u een zoekmogelijkheid naar personen in uw database door het aangeven van een naam of Sosa-nummer en/of een voornaam. Als u met de muis over dit kleine schermpje beweegt, ziet u een klein menu.
• Nieuw is de optie “Lijst van alle personen van de stamboom” waarmee het profiel van een persoon verschijnt door op zijn of haar te naam in die lijst klikken.
• Ook handig is “Geavanceerde zoekopdracht” met daarin verschillende zoekmogelijkheden.
• Behalve in uw eigen stamboom kunt u in die van anderen zoeken. Met in “Zoek” => “Database doorzoeken” op te geven parameters wordt in alle bestanden van andere gebruikers gratis gezocht naar overeenkomsten. Met het Premium abonnement gebeurt dit automatisch. De lijst met zoekresultaten beperkt u door in de linker kolom uzelf als lid van Geneanet uit te sluiten om de resultaten uit uw eigen stamboom weg te filteren

In de lijst die verschijnt, betekent een balletje linksonder het stamboompje links van de naam dat de gevonden persoon een directe voorouder van de bronpersoon van die stamboom is. Klikt u op een gevonden naam, dan ziet u linksboven het getoonde profiel de naam van het account waarin u staat. Met de Tab “Boom” verschijnt de stamboom van dat account.

Vrijwilligers taggen erfgoed voor artificial intelligence

0

Het Nationaal Archief, Stadsarchief Amsterdam, en Noord-Hollands Archief werken mee aan het project Tag de tekst. In dit artificial intelligence-project taggen (labelen) vrijwilligers bepaalde begrippen in duizenden teksten uit de 17e, 18e en 19e eeuw uit collecties van deze instellingen. Op die manier leert het systeem deze begrippen automatisch te herkennen. Hiermee wordt zoeken in archieven makkelijker.

Het gaat om notariële stukken uit Amsterdam, Haarlem en andere provincies, en archieven van de VOC. De vrijwilligers taggen de teksten op persoonsnamen, locaties en datums. De teksten zijn al gescand en getranscribeerd, oftewel omgezet in machine-leesbare tekst.

Door het AI-systeem met deze tags te ‘voeden’, wordt het steeds beter in het herkennen van persoonsnamen, locaties en tijdsaanduidingen. In vervolgprojecten kan het systeem verder getraind worden om ook andere begrippen te vinden in teksten, zoals scheepsnamen, beroepen of kunstvoorwerpen.

Voor het project zijn we nog steeds op zoek naar vrijwilligers. Iedereen is van harte welkom. Aanmelden kan op VeleHanden en Tag de tekst.

Waarom zijn Amerikanen geobsedeerd door genealogie?

0

Amerikanen zijn verwoede genealogen. Ik heb me vaak afgevraagd waarom; dit artikel biedt mogelijke een verklaring.

Genealogie was hobby die nog niet zo lang geleden werd geassocieerd met oude heren en stoffige archieven, maar die thans is uitgegroeid tot een cultureel fenomeen – gevoed door geavanceerde technologieën en gedreven door een niet aflatende fascinatie voor wie we eigenlijk zijn.

Genealogische abonnementsdiensten zijn big business, en 20 jaar van recreatieve DNA-testen voor afkomst, hebben 35 miljoen mensen een DNA-test laten maken om deze te matchen met genetische familieleden en te horen waar in de wereld hun genen vandaan komen. De meerderheid van deze testers zijn Amerikaans. Recent financieel nieuws onderstreept de stijgende waarde van zowel onderzoek naar familiegeschiedenis en de consument genomics. Een voorbeeld hiervan is de investeringsreus Blackstone Group die heeft aangekondigd dat het een meerderheidsbelang in Ancestry.com verworven heeft ter waarde van een flinke 4,7 miljard dollar.

Waarom zijn Amerikanen nu zo geïnteresseerd in het verleden? Hoe zijn de levens van onze overledenen onze nationale obsessie geworden?
Historicus François Weil heeft geschreven dat in de vroege dagen van de nieuwe Amerikaanse republiek, genealogie werd gekoppeld aan de Britse aristocratie. Een obsessie om een hoge sociale rang te claimen. Het stamboom onderzoek werd soms ook gezien als een middenklasse streven, om over je roots te kunnen op te scheppen. Op andere momenten is genealogische onderzoek gebruikt om mensen te verdelen in een hiërarchie op basis van ras en klasse. Koloniale families gebruikten afstammingsonderzoek om hogere sociale rang en de daarbij passende status te claimen en af te dwingen.

Maar in de tweede helft van de 20e eeuw, begon de hobby een deel van dat racisme en afstamming af te werpen. Het onderzoek van familiegeschiedenis werd de manier van veel Amerikanen om zichzelf en hun voorouders beter te begrijpen. Met de opkomst van de personal computer, het internet, genealogische abonnementsdiensten en DNA-testen – en met shows als “Who Do You Think You Are?” en “Finding Your Roots”  werd genealogisch onderzoek populair. We zijn nu uitgegroeid tot een natie van archeologen en speurders van het verleden om onszelf beter te begrijpen.

Maar wat voedt de wens van Amerikanen om achteruit te kijken. Precies 400 jaar nadat het Britse schip Mayflower landde in het hedendaagse Massachusetts, beginnen veel Amerikanen aan hun onderzoek niet om verband te leggen met verheven of historische voorouders maar meer uit nieuwsgierigheid naar hun roots. Ze hadden een gevoel van ontworteling. Tijd en assimilatie hebben hen ontdaan van hun familieverbanden, van de vroegere gewoonten, taal en voedsel. Zij wisten niet waar hun voorouders vandaan kwamen. Afro-Amerikanen hebben daarbij vaak een schaarste aan archivalia over hun tot slaaf gemaakte voorouders.

We onderzoeken omdat genealogie ons een manier geeft om abstracte geschiedenis reëel te maken. We willen weten of het verleden een boodschap voor ons heeft. We onderzoeken ook om vast te stellen of er een precedent voor onze neigingen en talenten bestaat, een verklaring voor de neus of dat kastanjebruin haar dat we hebben, of het verhaal achter idiosyncrasieën van een familie. We zoeken naar patronen en uitleg. We hopen dat het verleden het heden kan verduidelijken. Soms vinden we een andere waarheid dan we dachten en dat de waarheid over de geschiedenis van een familie botst met hun familieverhalen. Soms, blijkt bij een DNA-test, dat men een pleegkind is, of dat men niet van Siciliaanse afkomst is, maar Afrikaans ten zuiden van de Sahara. Dan begint men aan een andere reis naar het verleden om uiteindelijk je ware roots en identiteit te ontdekken.

Libby Copeland’s website
Bron: why-are-americans-obsessed-genealogy

Waterschapsarchief naar Historisch Centrum Limburg

0

Het archief van het Waterschap Limburg is overgebracht naar het HCL in Maastricht. Per 29 oktober is dat archief officieel verhuisd en kan het worden ingezien.

In 2018 hebben WL en HCL gesprekken gevoerd. Dat resulteerde in een overeenkomst om enkele specifieke werkzaamheden uit te voeren en een proces van samenwerking op te starten.

In dat jaar onderzocht het HCL onder andere de materiële staat van deze archieven. Ook werd er een verkenningsonderzoek voor een e-depot – een digitaal archief – gedaan. Dit proces resulteerde in een dienstverleningsovereenkomst (DVO) tussen WL en HCL.

De inventarissen van dit archief zijn zowel in de studiezaal als via archieven.nl raadpleegbaar zijn. Op een paar archiefstukken na is het hele waterschapsarchief openbaar. Daarnaast is een gedeelte van het waterschapsarchief al gedigitaliseerd. Die gedigitaliseerde stukken komen in de loop van volgend jaar beschikbaar.

In het waterschapsarchief zijn een aantal interessante bronnen terug te vinden. De geschiedenis van waterschappen in Limburg loopt namelijk enkele eeuwen terug.

Binnen het HCL vormt het waterschapsarchief een goede aanvulling op archieven die reeds bij het HCL liggen. Ook op deze archieven vormt het waterschapsarchief een interessante aanvulling.

aanvullend
De website van het waterschap wordt dagelijks gearchiveerd: https://waterschaplimburg.archiefweb.eu/

Bent u op zoek naar informatie die op de websites van Waterschap Peel en Maasvallei of Waterschap Roer en Overmaas hebben gestaan, dan kunt u deze hier raadplegen:
Peel en Maasvallei: https://peelenmaasvallei.archiefweb.eu/
Overmaas: https://overmaas.archiefweb.eu/

Geen etniciteit Update voor V2, V3 of V4 Chip Klanten

Meer verliezen bij 23andMe – Inclusief geen etniciteit Update voor V2, V3 of V4 Chip Klanten

“Wie heeft getest bij 23andMe en tussen 2007 en 2017 tot de miljoenen klanten behoorde die in dat decennium hebben getest, testte op de V1-V4-chip.

Helaas heeft 23andMe de beslissing genomen om geen etniciteitsupdates meer te leveren voor klanten die niet hebben getest op de huidige V5-chip.

Overstappen naar de V5-chip is geen upgrade – het is een compleet nieuwe test die klanten opnieuw moeten kopen en nieuw DNA materiaal moeten-indienen. Dit betekent dat als uw familielid een test heeft gekocht van iemand die is overleden, dan heb je gewoon pech. Jammer – zo triest.

Vorige week publiceerde 23andMe dit artikel waarin hun nieuwe etniciteitsverbeteringen worden beschreven. Iedereen was enthousiast, maar toen eindigde het artikel met deze spoiler helemaal onderaan.”

https://dna-explained.com/2020/10/26/more-losses-at-23andme-including-no-ethnicity-update-for-v2-v3-or-v4-chip-customers/

Blad 11 EN 30 van de afdeling Friesland

INHOUDSOPGAVE 11 en 30 nummer

AFDELINGSPROGRAMMA
AANVULLINGEN OP DE LEDENLIJST
IN MEMORIAM MR. BERNHARD VAN HAERSMA BUMA (1932-2020)
IN MEMORIAM ANDRIES KOORNSTRA (1959-2020)
DE EXCURSIE NAAR HET FRIES LANDBOUWMUSEUM
INTERVIEW MET REDACTIELID TINEKE SLOF
EPIDEMIEËN DOOR DE JAREN HEEN
FEDDE SCHURER
WIE IS NU WERKELIJK DE EERSTE NAAMDRAGER VAN MIJN FAMILIENAAM?
EEN STERKE VROUW?
BIJ DE VOOR- EN ACHTERPAGINA

INTERVIEW MET REDACTIELID TINEKE SLOF door Hannie Faassen te Stiens

De trouwe en oplettende lezer zal het zijn opgevallen dat deze 11 en 30 het honderdste nummer is. Aan alle nummers heeft Tineke Slof meegewerkt. Dat was een reden voor het bestuur om een aanvraag te doen bij het landelijk bestuur van de NGV om haar een zilveren speld toe te kennen. Tot ieders vreugde stemde het hoofdbestuur hiermee in. Op zaterdag 19 september werden de redactieleden gevraagd naar Tresoar te komen voor de redactievergadering voor het honderdste nummer. Wat Tineke niet wist was, dat dhr. Buzepol naar Leeuwarden was afgereisd om haar de speld te overhandigen. Ook een aantal voormalige redactieleden en huidige en oudbestuursleden waren naar Tresoar gekomen, want Tineke is van 1992 tot 2005 bestuurslid geweest van onze afdeling. Tijdens een gezellig samenzijn in de Gysbert Japicxzaal werd Tineke in het zonnetje gezet. Dank, heel veel dank. We hopen nog lang van je activiteiten te genieten.

Wie is Tineke Slof? Ik ben in 1962 geboren in Leeuwarden en daar altijd blijven wonen, zelfs tijdens mijn rechtenstudie in Groningen. Ik ben zo’n Leeuwarder die niet al te lang zonder de Oldehove kan. Ooit woonde ik in de binnenstad op 700 meter afstand van de scheve toren en nu aan de rand van de stad op 2,5 km. Na een lange vakantie is een 109 rondje binnenstad langs de Oldehove, de Grote Kerkstraat en de winkelstraten langs de grachten het eerste dat ik doe. Ik werk al meer dan 25 jaar fulltime als jurist bij een waterschap. Mijn werk bevalt nog altijd prima dankzij fijne collega’s en doordat het waterbeheer in Nederland op hoog niveau staat maar ontwikkelingen als de klimaatverandering vele nieuwe uitdagingen opleveren. Mijn pake, die lange tijd secretaris en penningmeester van het waterschapje De Joussenpolder is geweest, zou het prachtig hebben gevonden dat ik bij een waterschap ben gaan werken. Tineke Slof neemt de zilveren speld in ontvangst. Foto Annette van der Linden-Boonstra Waarom ben je aan genealogie begonnen? Ik was als klein kind al geïnteresseerd in welke onbekende voorouders er zijn geweest voor mijn pake, beppe, opa en oma. De broche van beppe met een haarwerkje van een oerpake en de kartonnen portretfotootjes uit een ver verleden vond ik fascinerend.

Als kind vroeg ik me ook af waarom er zo’n hechte band was met de ene kant van de familie en waarom ik die klik niet voelde met de andere helft van de familie. Na mijn rechtenstudie duurde het even tot ik een baan kon vinden. In die tijd ben ik begonnen met het bezoeken van archieven. Maar ik moest wel even een hobbel over geholpen worden door een oudoom en een kennis die al archiefervaring hadden. Na een Teleac-cursus genealogie en een open dag van het gemeentearchief Leeuwarden durfde ik met een lijstje namen van overgrootouders de stap naar het Ryksargyf te wagen. Vervolgens is het flink uit de hand gelopen en is genealogie mijn leven behoorlijk gaan beheersen.

Waar zoek je vooral naar tijdens je stamboomonderzoek? Voor mij zijn de vrouwen in de stamboom minstens zo belangrijk als de mannen. Vanaf het begin ben ik dus bezig met mijn kwartierstaat, waarbij ik van alle voorouders ook hun gezin compleet probeer te krijgen. Alle informatie over die voorouders en hun kinderen vind ik interessant: waar ze woonden, beroepen, of het brave burgers waren of juist niet. Tussendoor doe ik ook andere genealogische onderzoekjes om bijvoorbeeld artikelen te kunnen schrijven voor Gens Nostra of voor 11 en 30. Toen we met NGV-leden onderzoek voor het Fries Museum hebben gedaan naar de maaksters van Friese merklappen, heb ik me daar twee jaar op gericht en heb ik niets aan mijn kwartierstaat gedaan. Aangezien een kwartierstaat nooit af komt, wil ik af en toe de zinnen even verzetten met een ander onderzoek.

Heb je nog tijd voor andere hobby’s? Zaten er maar meer uren in een dag want ik heb veel meer hobby’s dan dat ik tijd heb. Ik reis graag en heb minstens één lange vakantie per jaar. Dan maak ik vaak wandeltrektochten en ter voorbereiding daarvan loop ik in Nederland in de weekenden geregeld etappes van langeafstandspaden. Tijdens het wandelen kan ik vaak veel historie meepakken. Zo heb ik talloze kastelen, kerken, steencirkels, slagvelden en dergelijke bezocht in Groot-Brittannië en doe ik de laatste jaren archiefonderzoek in Suffolk. Verder van huis heb ik gespeurd naar petrogliefen langs de kust van Alaska, me in Canadese musea verdiept in de geschiedenis van de ‘First Nations’ en met een Maori in Nieuw-Zeeland staan filosoferen dat we voor hetzelfde geld in het Nederlands hadden kunnen kletsen als Abel Tasman wat langer in zijn land was gebleven. In Nederland kan ik meer mijn persoonlijke geschiedenis beleven door het bezoeken van plekken waar voorouders hebben gewoond, zijn gedoopt, getrouwd of begraven. Kerkhoven zijn altijd mijn favoriete plek om in rustpauzes te lunchen of koffie te drinken. Zo vreedzaam en al die namen op de grafstenen. Heerlijk voor een genealoog! Verder ben ik een natuurliefhebber, tuinier ik graag en ben ik geïnteresseerd in tuinarchitectuur. Voor mij dus geen strandvakanties maar trips in gebieden met mooie natuur, met bijzondere tuinen en met een vleugje cultuur. Mijn creatieve hobby’s, zoals kleding maken en handwerken, schieten er door mijn drukke baan bij in. Tijdens mijn vakanties fotografeer ik echter veel en houd ik dagboeken bij van de langeafstandspaden die ik loop. Ik verzamel zilver van mijn voorouders die zilversmid waren en zilveren geboortelepels vanwege de genealogische informatie die ze bevatten. Om dat zilver te vinden, bezoek ik veel veilingen.

Waarom ben je vrijwilligerswerk voor de NGV gaan doen? Als ik het me goed herinner, werd ik al bij de eerste NGV-lezing die ik bezocht door de voorzitter gevraagd of ik wat voelde voor een bestuursfunctie. Dat was wel even schrikken want ik voelde me als betrekkelijk jonkie niet direct thuis tussen al die oudere mensen in het zaaltje boven boekhandel De Tille. Toch heb ik me al snel laten strikken om het een tijdje aan te kijken in het bestuur. Ik kom uit een familie waar iedereen zich inzet voor vrijwilligerswerk en bestuursfuncties, dus het is met de paplepel ingegoten dat dat er gewoon bij hoort naast je werk en hobby’s. Vrijwilligerswerk doe je echter niet alleen voor een ander maar ook voor jezelf. Je leert er vaak nieuwe vaardigheden door, je hebt er zelf voldoening van als je wat voor anderen kunt betekenen, je leert nieuwe mensen kennen en beleeft je hobby op een andere manier. Verenigingen kunnen alleen blijven bestaan als er leden zijn die hun steentje bijdragen in de te verrichten werkzaamheden. Mijn proefperiode in het bestuur heeft uiteindelijk geleid tot een jarenlange bestuursfunctie en inmiddels tot 25 jaar deelname aan de redactie van 11 en 30.

Wat was je mooiste genealogische vondst? Ik voel me erg thuis in Engeland, Wales en Schotland. Het toppunt van genealogisch geluk was dan ook dat ik na dik twintig jaren onderzoek de herkomstplaats van een Engelse voorouder achterhaalde, die vanuit Nayland in Suffolk naar Amsterdam emigreerde. En wat zou je nog graag willen vinden? De mogelijkheden om DNA-onderzoek in de genealogie te gebruiken zijn erg interessant. Er is bijvoorbeeld een nu levende nakomeling gevonden van het 5300 jaar oude gletsjerlijk Ötzi. Het zou toch fantastisch zijn dat je op basis van je DNA kunt aantonen dat je afstamt van een faraomummie uit Egypte of van een eeuwenoud veenlijk? Een voorouder vinden uit de tijd van voor de geschreven bronnen zou ik dus heel bijzonder vinden.

Ik heb dit verhaal hier integraal geplaatst om Tineke en het mooie blad 11 en 30  extra te eren

Informatiecentrum N.G.V. in Bunnik: nieuwe aanwinsten

Met regelmaat ontvangen we nieuwe aanwinsten die opgenomen worden in het informatiecentrum in Bunnik. De meeste aanwinsten betreffen boeken en tijdschriften die gesignaleerd worden in het tijdschrift Gens Nostra. Maar regelmatig is ook sprake van andere aanwinsten. In de maand september mochten we twee genealogische collecties in de verzameling opnemen.

Allereerst betreft dat de Collectie Bothof. De heer Gerrit Jan Bothof zal bij sommigen nog bekend zijn als directeur van het Verenigingscentrum in Weesp. Vanaf de jaren veertig van de vorige eeuw verzamelde hij gegevens over zijn voorouders. Voor een deel werd het resultaat vastgelegd in een genealogie van zijn familie, opgenomen in de bibliotheek van de vereniging: Gerrit J. Bothof, Geschiedenis van de Nederlands / Amerikaanse familie Bothof / Bothoff. Een bloemrijk, bootminnend geslacht, (Leusden2004). De collectie bevat naast gegevens over de familie Bothof ook gegevens over andere families, waarover de heer Bothof niet publiceerde.

Ten tweede ontvingen wij de collectie Zonneveld. De schenker, de heer Johan Zonneveld, zocht zijn familie uit tot in de zeventiende eeuw, maar liep toen vast bij het onderzoek. Met behulp van anderen werd het onderzoek verder voortgezet, en dat leidde tot een flinke uitbreiding van de familiegeschiedenis. Ook hierover werd gepubliceerd: Sjaak Zonneveld, Substratum. Een familiegeschiedenis, (Den Haag 2014). De collectie bevat uitgewerkte gegevens betreffende het onderzoek in onder meer het Nationaal Archief, vaak ook uit voor sommigen moeilijk te raadplegen bronnen. Niet alle gevonden gegevens werden verwerkt in de publicatie.

Beide collecties zullen door de medewerkers van het informatiecentrum zodanig bewerkt worden dat geïnteresseerden kunnen zien welke gegevens ze bevatten en over welke families gegevens voorhanden zijn. De overzichten van de collecties die zich in het centrum bevinden zullen aangeboden worden via de website van de vereniging. Of de stukken eventueel digitaal aangeboden kunnen worden is niet altijd zeker, omdat dit onder meer afhangt van de privacywetgeving. Dat zal van geval tot geval bekeken moeten worden.

Naast de collecties Bothof en Zonneveld beheert de vereniging in het centrum veel meer collecties. De bekendste zijn de collecties advertenties en bidprentjes. De bibliotheek van de vereniging is naast die van het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag de grootste op dit gebied. Momenteel wordt een interessante collectie beschreven, die van de losse portretten. Inmiddels zijn meer dan 1300 van deze portretten (voornamelijk foto’s) beschreven, maar in totaal beheert de vereniging een veelvoud van dat aantal aan portretten. Het zijn maar enkele voorbeelden van de potentieel interessante collecties die onze vereniging beheert. Mocht u vragen hebben naar aanleiding van onze collecties, dan kunt u altijd contact opnemen via collectiebeheer@ngv.nl.

Hans van Felius, collectiebeheerder N.G.V.

In Memoriam Bernhard van Haersma Buma en Andries Koornstra

IN MEMORIAM MR. BERNHARD VAN HAERSMA BUMA (1932-2020)

Bernhard van Haersma Buma als spreker in 2010.  Bernhard van Haersma Buma, geboren te Staveren in 1932, lid van de NGV sinds 1966, was een vaste bezoeker van onze bijeenkomsten. Hij publiceerde onder meer over (kunst-)historische, genealogische en heraldische onderwerpen in Friesland. Tevens deed hij al jaren onderzoek naar de vroedschap van Workum. Hopelijk gaan deze resultaten niet verloren. Hij heeft diverse keren een lezing of een tienminutenpraatje voor onze afdeling verzorgd. In 2019 was hij nog samen met zijn vrouw aanwezig bij de door zijn zoon Sybrand en achterneef Wiete Hopperus Buma gegeven lezing over hun verre familielid Gerlacus Buma. Wij wensen zijn kinderen, kleinkinderen en verdere familie veel sterkte toe.

IN MEMORIAM ANDRIES KOORNSTRA (1959-2020)

Andries Koornstra als spreker in 2009.Tijdens een vakantie overleed Andries Koornstra plotseling op 9 juli in Gent (B). Andries was een actief genealoog die al jaren onderzoek deed naar zijn familie. Hij was lid en vrijwilliger van de FAF en het Genealogysk Wurkferbân. Daarnaast was hij lid van de redactie van het Genealogysk Jierboek. Hij heeft diverse genealogische publicaties op zijn naam staan. In 2009 heeft Andries voor de afdeling Friesland een lezing gehouden over collaterale successie. Wij wensen zijn moeder, broer en zuster en verdere familie en vrienden veel sterkte toe.

J. Hofstra, secretaris