De brief van 7 juli 1812 is een begeleidend schrijven bij een opgave van de kosten voor het maken van een ‘machine à decapiter’, een apparaat voor het onthoofden. De guillotine is bestemd voor Leeuwarden. Timmerman J. van Embden maakt hem in Utrecht. De kosten voor de vervaardiging, aankleding en het transport van de guillotine zijn 816 Francs.
Op 27 augustus 1813 is dit toestel eenmaal gebruikt. Het slachtoffer is Jan Halbes de Jong uit Kortehemmen, ter dood veroordeelt wegens moord. Na deze onthoofding gaat men weer over op de beproefde wijze van ophanging. De laatst in Leeuwarden ter dood gebrachte misdadiger is Ype Baukes de Graaf. Hij eindigt op 23 maart 1860 op het schavot.
bron: tresoar.nl/vertellen/verhalen/
Guillotine voor Leeuwarden
Drama en vreugde bij het DNA genealogisch onderzoek
In de Guardian stond onlangs een lezenswaardig vrij lang artikel over genealogisch DNA-onderzoek dat te lang is om hier weer te geven maar waar ik niettemin toch naar verwijs.
Het artikel is van Michael Segalov. Hij beschrijft verschillende verhalen van volwassen kinderen die (voor de eerste keer) hun vader ontdekken. Ik heb een DNA-test gedaan, zo schrijft de auteur, en daarmee een nieuw gezin gevonden’: het drama en de vreugde van het ontmoeten van lang verloren familieleden.
Miljoenen mensen weten niet wie hun ouder (of ouders) waren. Dat is een van de redenen waarom het doen van DNA-testen zo populair is geworden: proberen “matches” te vinden met voorheen onbekende familieleden, vooral ouders.
Als je hartverwarmende verhalen wilt lezen, lees dan ‘Ik heb een DNA-test gedaan en een nieuw gezin gevonden”: het drama en de vreugde van het ontmoeten van lang verloren gewaande familieleden” door Michael Segalov,
zie het artikel van Michael Segalov.
De Gids voor GensDataPro versie 3 is gereed
Jacqueline Hofland-Poot is bij gebruikers van het genealogieprogramma GensDataPro bekend van haar vier boeken over versie 2 van het programma.
De oude papieren gidsen zijn inmiddels herschreven en aangepast aan de nieuwe versie 3. Het resultaat is een “boekwerk” van 500 pagina’s. In eerste instantie wordt deze Gids voor GensDataPro versie 3 uitgegeven als boek in digitale vorm. Als er voldoende vraag is voor een papieren versie in zwart-wit dan zal dat overwogen worden.
De digitale versie heeft in deze tijd de voorkeur enerzijds vanwege milieuaspecten en anderzijds vanwege het gemak om aanvullingen te maken of eventuele fouten te herstellen.
De gids komt beschikbaar op een usb-stick voorzien van een persoonlijk wachtwoord. Op de stick is voldoende ruimte voor oefenbestanden en aantekeningen. De gids zelf bevat een bijlage met alle menu-items van het hoofdscherm en de plekken waarop die besproken staan.
Voor de nieuwsgierigen onder ons: u kunt de eerste drie hoofdstukken van deze gids op de site van Jacqueline Poot downloaden inclusief het overzicht van de 40 hoofdstukken waaruit de Gids GDPO versie 3 bestaat. Elk hoofdstuk bevat zelf meerdere sub-hoofdstukken.
De digitale versie komt beschikbaar voor de prijs van € 34,95 inclusief verzending binnen Nederland.
Door nu deel te nemen aan de voorinschrijving bespaart u € 5,00. U betaalt dan € 29,95.
De eventuele papieren zwart-wit versie zal worden uitgegeven in twee delen, die elk in een spiraal gebonden zijn.
De prijs zal vermoedelijk € 50,00 gaan bedragen voor beide delen samen.
Ga naar de site van Jacqueline Hofland- Poot
Maak fantastische stamboomdiagrammen met behulp van Charting Companion
Met Charting Companion™ kun je prachtige grafische stamboomdiagrammen maken!. Charting Companion is compatibel met alle stamboomprogramma’s, waaronder:
Windows versie:
- Ancestry.com
- Ancestral Quest
- Family Historian
- Family Tree Maker:
- FTM 2019: Plugin (Charting Companion 8 or 7)
- FTM 2017: Plugin (CC 7)
- FTM 2014.1 MacKiev: Plugin (CC 7)
- FTM 2014: Plugin (CC 7)
- FTM 2012 (reads database directly) (CC 7)
- FTM 2008, 2009, 2010, 2011: use GEDCOM (CC 7)
- FTM 2006 and earlier (reads database directly) (CC 7)
- GEDCOM (all programs)
- Legacy Family Tree
- Personal Ancestral File (PAF)
- Roots Magic (ver. 4 and later)
Voor Windows Vista, 7, 8 and 10 (32- and 64-bit).
Apple macOS versie:
- Family Tree Maker:
- FTM 2019: Plugin
- RootsMagic
- GEDCOM (alle programmas)
For Apple macOS 10.12 through 11. (Big Sur).
https://progenygenealogy.com/products/family-tree-charts/
⇒ Klik hier om onze galerij met foto’s te zien van mensen die onze grafieken gebruiken. ⇐
⇒ Klik hier om te zien waarom onze grafieken beter zijn. ⇐
⇒ Klik hier om video’s van onze grafieken te zien ⇐
Nieuwe Archiefwet ingediend bij Tweede Kamer
Demissionair minister Slob heeft op 18 november een voorstel voor modernisering van de Archiefwet ingediend bij de Tweede Kamer. De aanpassing van de Archiefwet is nodig om ervoor te zorgen dat overheidsorganisaties ook digitale informatie goed opslaan en toegankelijk houden. Bovendien moeten zij blijvend te bewaren informatie straks al na tien in plaats van na twintig jaar overbrengen naar een archiefdienst, waar iedereen de informatie kan raadplegen.
Digitalisering
Demissionair minister Slob voor Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media heeft zich sinds zijn aantreden sterk gemaakt voor modernisering van de Archiefwet uit 1995. Door de digitalisering is de hoeveelheid overheidsinformatie enorm toegenomen en zijn er allerlei nieuwe verschijningsvormen. Naast tekstdocumenten, zijn er bijvoorbeeld e-mails, websites en databases waarin overheidsinformatie is vastgelegd.
Naarmate de jaren verstrijken, wordt het steeds lastiger om de juiste informatie bij elkaar te zoeken en te interpreteren. Bovendien kunnen digitale bestanden beschadigen of onleesbaar worden omdat de software veroudert. De nieuwe Archiefwet stimuleert daarom dat overheidsorganisaties al bij de creatie zorgdragen voor een goede archivering. Denk hierbij aan maatregelen om informatie vindbaar en bruikbaar te houden en na afloop van de geldende bewaartermijn te vernietigen.
Informatie eerder naar archiefdiensten
Een deel van de overheidsinformatie wordt blijvend bewaard, ook dus voor toekomstige generaties. Overheidsorganisaties brengen die informatie over naar het Nationaal Archief of naar een regionale of lokale archiefdienst. Nu gebeurt dit na 20 jaar. De nieuwe Archiefwet brengt de overbrengingstermijn terug naar 10 jaar. Daardoor komt kwetsbare digitale informatie eerder in handen van experts die de bestanden eeuwig leesbaar en bruikbaar houden.
Ook is overheidsinformatie bij archiefdiensten meestal openbaar en direct toegankelijk voor gebruikers. Zowel online als in de studiezaal. Sommige documenten blijven ook bij archiefdiensten nog een bepaalde tijd vertrouwelijk. Bijvoorbeeld als de privacy of staatsveiligheid in het geding zijn. In die gevallen kunnen mensen de documenten nog niet of alleen op verzoek en onder voorwaarden inzien.
Openbaarheid
De nieuwe Archiefwet sluit aan bij andere ontwikkelingen. In oktober is de Wet open overheid aangenomen, de opvolger van de Wet openbaarheid van bestuur. Verder heeft het demissionaire kabinet naar aanleiding van het parlementaire onderzoek naar Kinderopvangtoeslagen extra geld uitgetrokken voor de digitale informatiehuishouding van de Rijksoverheid. Ook maakt het kabinet voortaan tegelijk met brieven aan de Kamer, de onderliggende ambtelijke adviesnota’s uit eigen beweging openbaar.
De Archiefwet geldt voor organisaties van de Rijksoverheid, gemeenten, provincies en waterschappen. De Archiefwet geldt verder voor Hoge Colleges van Staat, zoals de Eerste en Tweede Kamer, en voor private organisaties met openbaar gezagstaken, zoals notarissen en deurwaarders.
De Wet open overheid regelt de openbaarheid van overheidsinformatie die nog berust bij overheidsorganisaties, terwijl de Archiefwet de openbaarheid regelt van informatie die is overgebracht naar archiefdiensten.
Breda: gedigitaliseerde Gilde- of ambachtsbrieven beschikbaar
Vanaf de middeleeuwen tot de negentiende eeuw telde Breda vele gilden. Het Stadsarchief is trots daarvan nog archieven te bewaren die soms teruggaan tot de vijftiende eeuw. Onlangs hebben we deze archieven gedigitaliseerd; alle scans zijn beschikbaar via onze website.
Een deel van deze gildearchieven vormen de schuttersgilden (het Sint Joris, Sint Sebastiaan- en Sint Antoniusgilde) maar het grootste deel is het archief van de ambachtsgilden. Dit waren beroepsverenigingen van ambachtslieden zoals bakkers, slagers en metselaars maar ook marskramers en marktschippers hadden een gilde.
In de loop van de tijd werden de regels die binnen deze gilden waren opgesteld, ook door het stadsbestuur bekrachtigd in de zogenaamde gilde- of ambachtsbrief. In deze webexpositie tonen we graag een aantal van deze oude ambachtsbrieven en enkele andere interessante documenten uit de gildearchieven.
Het bestuur van de gilden bestond uit gekozen dekens en oudermannen. Sommige gilden, zoals die van de viskopers en de vleeshouwers, hadden bovendien nog een vertegenwoordiging uit het stadsbestuur, de zogenaamde overdeken.
Behalve voor een monopolie als bescherming tegen concurrentie van buiten, zorgde het gilde ook voor onderlinge sociale steun binnen eigen kring. Alle gildebroeders deden een regelmatige, geldelijke bijdrage in ‘de bus’. Daaruit kon de busmeester bij ziekte of overlijden uitkeringen doen.
Het gildeboek bevatte de administratie van een gilde. De ambachtsbrief met alle regels stond er meestal in maar ook de namen van de leden en andere belangrijke zaken werden hierin genoteerd.
Om als leerling te worden aangenomen, moest er een geldbedrag worden betaald. Daarna kon de jonge gezel van de meester het vak leren. Na verloop van tijd kon de leerling proberen om de (vaak in de ambachtsbrief omschreven) proef af te leggen. Werd deze met succes bekroond, dan kon de kersverse meester zijn eigen werkplaats beginnen en zelf ook weer leerlingen opleiden.
Een van de belangrijkste gilderegels was dat je lid moest zijn van een gilde om je ambacht in Breda uit te oefenen. Dit leverde de gildebroeders een feitelijk monopolie op.
De gilden veranderden soms van samenstelling. Beroepsgroepen gingen samen of soms gingen ze uit elkaar. Zo scheidden in het begin van de achttiende eeuw de leerbewerkers zich af van de schoenmakers. Dat was aanleiding voor het opstellen van weer een nieuwe ambachtsbrief.
zie: stadsarchief Breda
Prinses Beatrix bij jubileumviering Stichting Werkgroep Herkenning
Prinses Beatrix is zaterdagochtend 20 november aanwezig bij het 40-jarig jubileum van Stichting Werkgroep Herkenning in het Nationaal Archief in Den Haag. Stichting Werkgroep Herkenning is een vrijwilligersorganisatie die in 1981 is opgericht en hulp biedt aan (klein)kinderen en familieleden van personen die in de jaren 1940-1945 aan de zijde van de bezetter stonden, dan wel de bezetter waren, en staat deze bij. Te laat voor velen. Veel kinderen van “foute Nederlanders” zijn onrecht gedaan.
Prinses Beatrix neemt na het symposium deel aan het rondetafelgesprek waarbij wordt gesproken met de eerste, tweede en derde generatie nabestaanden van ‘foute’ Nederlanders. Het gesprek gaat over de gevolgen voor de families, hoe maatschappelijke uitsluiting doorwerkt in opvolgende generaties en het belang van openheid over het verleden. Tevens wordt gesproken over welke rol het Nationaal Archief, het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging en de Stichting speelde bij het achterhalen van de familiegeschiedenis en bij traumaverwerking.
Stichting Werkgroep Herkenning biedt hulp aan familieleden en voorziet in hulpverlening door onder meer de hulptelefoon en gespreksgroepen, waarbij kan worden gesproken en contact kan worden gelegd met lotgenoten.
Overzicht van plaatsen met digitale bronnen provincie Zuid-Hollland
♦Nationaal Archief / Collectie Zuid-Holland. Het archief van de Provincie Zuid-Holland is ondergebracht bij het Nationaal Archhief
♦Haags Gemeentearchief Het Haags Gemeentearchief beheert ook de archieven van de gemeente Leidschendam-Voorburg.
♦Gemeentearchief Wassenaar
♦Gemeentearchief Oegstgeest
♦Erfgoed Leiden en Omstreken In dit archief zijn naast Leidse collecties, ook de archiefcollecties van onder meer Noordwijk, Katwijk, Leiderdorp, Bollenstreek, Kaag en Braassem en Nieuwkoop te vinden. Gemeentearchief Schiedam
♦ Archieven en collecties van Schiedam, Kethel en Spaland.
♦Stadsarchief Vlaardingen Hier worden de archieven bewaard van zowel Vlaardingen als Maassluis.
♦Streekarchief Voorne-Putten
♦Streekarchief Goeree-Overflakkee
♦ Erfgoed Delft De collectie van Delft, Pijnacker, Nootdorp, Rijswijk, Vrijenban en Hof van Delft Hier worden collecties beheerd uit en over de regio rondom Alphen aan den Rijn, waaronder dorpen als Aarlanderveen, Benthuizen, Boskoop, Koudekerk en ZwammerdamStreekarchief Midden-Holland
♦ Streekarchief Midden-Holland met informatie over Gouda en de Krimpenerwaard
♦Regionaal Archief Dordrecht. Tevens Ccllecties van Dordrecht en omliggende gemeenten als Alblasserdam, Binnenmaas, Papendrecht, Zwijndrecht en Sliedrecht. .
♦Stadsarchief Rotterdam
♦Regionaal Archief Gorinchem met archiefcollecties uit Gorinchem, Giessenlanden en Lingewaal.
♦ Gemeentearchief Zoetermeer
♦ Archieven van de hoogheemraadschappen omvat de collecties van het Hoogheemraadschap Delfland, Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard en het Hoogheemraadschap Rijnland.
Een onbekende soldaat verwekte hem in ’43
Een levenslange zoektocht volgde.
Dit artikel beschrijft de zoektocht van Marcel Kemp naar de identiteit van zijn vader, een Duitse soldaat. Journalisten Eric van den Berg en Bram Endedijk leerden Marcel Kemp kennen in 2019 voor hun 2DOC-documentaire Oorlogskinderen, en zijn hem sinds die tijd blijven volgen.
Marcel wist dat hij een natuurlijk kind van een Duitse soldaat en een Nederlandse moeder was. Zijn biologische moeder zweeg. Kemp liep talloze vertakkingen van stambomen na, ontpopte zich tot genealogisch expert, maar vond geen antwoord. Tot hij overging tot dna-onderzoek. Dit is een compleet verslag van een zoektocht van een zoon naar zijn vader met gebruikmaking van de nieuwe genealogische technieken.
Omdat Marcel zijn dna uploadde naar particuliere genealogische dna-databanken, werd het duidelijk welke mogelijkheden die relatief nieuwe technologie in combinatie met intensief, maandenlang stamboomonderzoek kan opleveren. In dit geval: hoe ver een zoon komt in de zoektocht naar de identiteit van zijn vader. Voor dit artikel zijn vele binnen- en buitenlandse archieven doorgespit, tientallen verwanten benaderd en uitvoerige stambomen opgesteld.
Uiteindelijk ontdekte Marcel dat hij dat hij een zoon was van Wilhelm Pieper, opgeroepen voor dienst in 1940, gestationeerd in België, Nederland en Frankrijk. Zijn laatste rang was Obergefreiter (korporaal) bij Panzerjäger-Abteilung 657, een anti-tankbrigade. Ergens tijdens de oorlog heeft hij Marcels moeder ontmoet. Emil Wilhelm werd in 1943 met een longontsteking opgenomen in een militair hospitaal te Leiden, blijkt uit een opgevraagd dossier. Marcels moeder rondde in 1942 een algemene opleiding van de Arbeidsdienst voor Meisjes af. Daarna volgde ze een opleiding tot verpleegkundige. Zo zouden ze elkaar best ontmoet kunnen hebben, denkt Marcel. „Ik denk dat het in de sfeer van de verpleging gebeurd is.
Zie verder dit zeer spectaculaire instructieve krantenartikel. Ik heb grote bewondering voor de kennis, de intuïtie en de vasthoudendheid van Marcel. Knap werk, mijn compliment.
Voor verdere info zie artikel NRC zaterdag 13 November
Wat kun je leren van etnisch DNA-tests
Evoluerende, inconsistente etniciteitsrapporten waren verontrustend voor sommige DNA-testers. Velen hielden van de nieuwigheidsfactor, en sommigen die een onbekende oorsprong hadden, waardeerden ze. Maar anderen vonden hun etniciteitsrapporten teleurstellend vaag of gewoon fout. De oorsprong van je voorouders is duidelijk niet veranderd in de afgelopen 10 jaar. Sommige testbedrijven begonnen al vroeg hun groeiende datasets te gebruiken om rapporten over voorouderlijke oorsprong te herzien. Ze identificeerden unieke genetische kenmerken van kleine, geïsoleerde of cultureel samenhangende gemeenschappen en zochten vervolgens naar testpersonen die overeenkwamen met die kenmerken.
Vandaag de dag rapporteert 23andMe, AncestryDNA en MyHeritage DNA nog overwegend brede etniciteitgroepen. Maar ze rapporteren nu ook over deze nieuwe kenmerken – genetische verbindingen met duizenden specifieke historische populaties. Via hun gespecialiseerde tools proberen deze bedrijven uw DNA te verbinden met een tijd en een plaats, zoals ‘Joden in Centraal- en Oost-Europa’ bij AncestryDNA of ‘Wolga-Duitsers in de VS’ bij MyHeritage DNA.
Deze unieke DNA-ketens zeggen: “Uw voorouders waren hier.” (Of in ieder geval: “Uw voorouders hebben hier allemaal samen rondgehangen.”) Maar kunt u de verleidelijke, specifieke populaties die nu in uw resultaten kunnen verschijnen wel vertrouwen?
Wat is de wetenschappelijke achtergrond van de historische etniciteit duidingen.
Welk inzicht geeft 23andMe: Recent Ancestor Locations; AncestryDNA: Communities; and MyHeritage: Genetic Groups), bij de studie van een familiegeschiedenis.
Ieder DNA-genealogisch bedrijf gebruikt zijn eigen gepatenteerde methoden om uw voorouderlijke gemeenschappen te identificeren:
23andMe’s recent ancester-locations wijzen naar waar uw voorouders waarschijnlijk in de afgelopen 200 jaar hebben gewoond. Het bedrijf zoekt naar identieke stukjes DNA die u deelt met leden van de referentiepopulatie. Vervolgens voeren ze meer gerichte analyses uit om ervoor te zorgen dat u genetisch vergelijkbaar bent met mensen met recente voorouders uit die regio.
AncestryDNA Communities identificeren uw DNA met historische groepen in de afgelopen 75 tot 300 jaar. Het bedrijf creëert gemeenschappen door DNA-testers te clusteren die genetische overeenkomsten delen. Vervolgens zoekt Ancestry naar patronen in de stambomen van elke groep om te identificeren welke historische connecties ze delen. AncestryDNA Communities associëren u met specifieke historische en migrantenpopulaties, op basis van de unieke genetische handtekeningen die MyHeritage voor die groepen heeft geïdentificeerd. Het bedrijf creëerde genetische groepen door te zoeken naar microclusters van genetisch verwante individuen en vervolgens naar gemeenschappelijke connecties op basis van bomen en etniciteitsresultaten.
23andMe vertrouwt daarbij volledig op genetica. (Het is in feite een meer verfijnde versie van hun etniciteitsschatting.) Maar MyHeritage DNA en AncestryDNA gebruiken beide een tweestaps “genetica + stamboom”-methode die de stamboomgegevens raadpleegt die aan de profielen van hun testers zijn gekoppeld.
Als men bij meer dan een van deze bedrijven test (of bij een van de andere test en vervolgens uploadt naar MyHeritage), zou u overeenkomsten moeten zien in uw historische groepen. Maar u kunt redelijkerwijs ook een paar verschillen zien. Hun test-data bestanden zijn immers anders. Een bedrijf kan een bepaalde historische gemeenschap op unieke wijze hebben gelokaliseerd. Zelfs AncestryDNA en MyHeritage DNA, waarvan de methoden op het eerste gezicht vergelijkbaar lijken, verschillen in hun gecompliceerde algoritmen en stamboomgegevens.
Bovendien moet uw DNA voldoende bewijs leveren dat u tot een groep behoort, en wat kwalificeert als ‘voldoende bewijs’ kan per locatie verschillen.
23andMe: Klik onder Voorouders > Overzicht voorouders op Rapport bekijken onder DNA-schilderij. Klik vervolgens op Betrouwbaarheidsniveau wijzigen en selecteer een optie in de vervolgkeuzelijst.
MyHeritage DNA: zoek naar een schuifbalk boven uw uitsplitsing naar etniciteit.
AncestryDNA: Dit bedrijf rapporteert een betrouwbaarheidsniveau voor etnische groepen op hoog niveau (klik op de pijl bij elke regio), maar niet voor genetische gemeenschappen.
Andere toeters en bellen in deze rapporten verschillen per bedrijf. Ze zijn allemaal voorzien van kaarten en verhalen. AncestryDNA en MyHeritage DNA voegen tijdlijnen toe en laten je de gedeelde groepen van je wedstrijden bekijken. MyHeritage DNA bevat andere gegevens over elke groep: vergelijkbare genetische groepen, evenals algemene namen, plaatsen en etniciteit van groepsleden. 23andMe biedt ook informatie over de voorouders van de Neanderthalers en een haplogroep op hoog niveau voor uw moederlijn, en (als u een genetische man bent) uw vaderlijke lijn.
Migratiegroeptools vergeleken
Hier is een korte samenvatting van de tools die worden aangeboden door 23andMe, AncestryDNA en MyHeritage DNA:
| 23andMe | AncestryDNA | MyHeritage DNA | |
| tool | Recent Ancestor Locations | Genetic Communities | Genetic Groups |
| Hoeveelheid locaties | 150-plus Recent Ancestor Locations; 45 ethnicities | 1,400-plus regions including ethnicities and Communities | 2,100-plus regions including 42 ethnicities and Genetic Groups |
| Waar zijn historische groepen te vinden | Ancestry > Ancestry Composition | DNA > Discover Your DNA Story | DNA > Ethnicity Estimate, scroll down to see Genetic Groups |
Groepen toepassen op onderzoek
Miljoenen DNA-testers zijn toegewezen aan een of meer recente voorouderlocaties bij 23andMe; Genetische Gemeenschappen bij AncestryDNA; of genetische groepen bij MyHeritage DNA. Wie bij meerdere bedrijven test, krijgt mogelijk nog meer. Naarmate de tijd verstrijkt, worden er steeds meer van deze historische groepen gedefinieerd en toegevoegd aan uw DNA-etniciteitsresultaten.
Plaatsing in historische groepen kan zowel zinvol zijn als nieuwe locaties bieden voor genealogisch onderzoek. Testpersonen kunnen hun groepsaanduidingen gebruiken om te helpen bij onderzoek waar papieren paden mislukken. En ze kunnen zich dankzij deze resultaten misschien meer emotioneel verbonden voelen met hun voorouders, en de groepen gebruiken om nieuwe gesprekken met familieleden te beginnen over de oorsprong van het gezin.
Nog niet alle testpersonen zijn in groepen geplaatst. In sommige gevallen maakten hun voorouders deel uit van een gemeenschap die nog moet worden gedefinieerd. Om gemeenschappen uit te breiden – of de mogelijkheid om gemeenschappen nauwkeuriger te identificeren – zullen bedrijven meer onderzoek moeten doen (en meer DNA-data moeten bijeenkrijgen).
Voor anderen kan genetisch bewijs in de loop van de generaties zijn verwaterd. Net als oude geografische kaarten van gedeeltelijk bekende plaatsen, hebben uw etniciteitskaarten en historische groepstoewijzingen grote lege plekken – vervormingen en fouten die geleidelijk vervagen naarmate er meer onderzoek wordt gedaan.
Bron: familytree magazine