Home Blog Pagina 112

Zilveren NGV-speld voor Tineke Slof

Afgelopen zaterdag, 19 september 2020,  heb ik namens het hoofdbestuur een zilveren speld mogen uitreiken aan mevrouw T.M. (Tineke) Slof in het Treasor in Leeuwarden. Tineke Slof is redactielid vanaf de allereerste uitgave in 1995 tot heden van het afdelingsblad ’11 en 30’ van de afdeling Friesland. Ik mocht haar verrassen tijdens de redactievergadering waarbij nummer honderd van het afdelingsblad werd voorbereid. Een mijlpaal voor de afdeling Friesland. Tineke Slof is ook vele jaren (1992-2005) bestuurslid geweest van de afdeling Friesland en heeft daarnaast zich veel ingezet voor de vereniging en de genealogie in het algemeen, waarbij het onderzoek naar en inventarisatie van merklappen een opvallende plaats heeft.

Jan Buzepol, secretaris NGV

Sjef Smeets draagt archief St. Anna over aan het documentatie centrum Geldrop Mierlo

0

Dit is een bijzondere collectie. Ruim een strekkende meter documentatie, oude kranten en foto’s. Alles overzichtelijk gerangschikt in negen archiefdozen. Sjef Smeets uit Geldrop heeft een enorme verzameling archiefmateriaal over het Geldropse St. Anna Ziekenhuis Deze zijn  nu overgedragen aan het Historisch Documentatiecentrum Geldrop-Mierlo.

Dit documentatiecentrum is voortgekomen uit het Historisch Documentatiecentrum Geldrop dat is opgericht in 1979 door de werkgroep Geldrop 1600 – 1920. In de jaren tot 2004 werden alle mogelijke gegevens die betrekking hadden op de gemeente Geldrop verzameld, en na de fusie met Mierlo in 2004 werd ook dit gedeelte van de nieuwe gemeente bij de verzameling gevoegd. De negen dikke archiefdozen van Smeets geven een beeld van de historie van het Geldropse St. Anna Ziekenhuis. Smeets heeft het allemaal verzameld en gebruikt voor zijn boek. ‘St. Anna. De geschiedenis van het zelfstandige St. Anna Ziekenhuis Geldrop 1931-2017.’ Alle documentatie voor het boek staat nu in het Historisch Documentatiecentrum in het gemeentehuis. Smeets werkte van 1970 tot 1990 als lid van het managementteam in het St. Anna. Hij heeft altijd veel geschreven. Hij plaatste een oproep in de krant om foto’s over de historie van het St. Anna te krijgen. Smeets kreeg vijfduizend foto’s en verder nog een hele stapel documenten. Een prachtige basis voor ‘De geschiedenis van het zelfstandige St. Anna Ziekenhuis Geldrop 1931-2017.’ Smeets: “Alles is ontleend aan authentiek materiaal.”

Ik had contact met Thijs, de zoon van dokter Van Kimmenade, de eerste geneesheer-directeur van het St. Anna. Hij had drie kasten met de volledige archieven van zijn vader. Het leverde een schat aan uniek materiaal op. Wat te denken van de briefwisseling tussen dokter Van Kimmenade en de Algemeen Overste in Schijndel over de bevoegdheden en de benaming van Van Kimmenade. Die opteerde zelf voor geneesheer-directeur, de zusters opteerden voor directeur. Of het fotoboekje dat naar de minister in Den Haag werd gestuurd om te laten zien wat de bedenkelijke staat van de verpleegstersverblijven was. Het resultaat was de bouw van de verpleegstersflat.

Ook putte hij uit zijn eigen archief, publieksverslagen van het St. Anna Ziekenhuis en de archieven van het Historisch Documentatiecentrum. ‘De geschiedenis van het zelfstandige St. Anna Ziekenhuis Geldrop, 1931-2017’, laat de geschiedenis van het ziekenhuis zien. “Het materiaal is openbaar en de inhoud kan worden gekopieerd. Het materiaal mag niet worden uitgeleend, vervreemd of vernietigd.

Uitbreiding van het medische onderzoekspanel bij MyHeritage

0

Zeven nieuwe DNA-onderzoeken zijn toegevoegd aan MyHeritage Health. De nieuwe rapporten omvatten een polygene risicoscore voor obesitas en een hoge BMI die is gebaseerd op duizenden genetische varianten, een aanzienlijk verbeterd erfelijke BRCA kankerrapport, en 5 drager status rapporten die aangeven of een individu een drager is van een ziekte die kan worden doorgegeven aan hun kinderen.

Terwijl monogene (ook wel monogenetische) aandoeningen het meest worden veroorzaakt door een verandering in een enkel gen, worden polygene omstandigheden beïnvloed door enkele honderden of zelfs duizenden genetische varianten. Het analyseren van genetische risico’s voor polygenetische aandoeningen is complex, maar belangrijk omdat deze ziekten zo wijdverspreid voorkomen. MyHeritage biedt ook polygene risicoscores (PRS) voor vier veel voorkomende aandoeningen: hart-en vaatziekten, type 2 diabetes, vrouwelijke borstkanker, en hoge bloeddruk.

Obesitas 
Obesitas wordt veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder dieet, mobiliteit en fysieke inspanning, familiegeschiedenis, milieu, en genetica. Obesitas wordt over het algemeen veroorzaakt door slechte voeding en levensstijl keuzes, en ontwikkelt zich geleidelijk na verloop van tijd. Meestal is obesitas te voorkomen; de levensstijl is hierbij belangrijk. Het leidt tot een aanzienlijk hoger risico voor andere chronische gezondheidsproblemen, zoals hoge bloeddruk, type 2 diabetes, hart-en vaatziekten en bepaalde vormen van kanker. De nieuwe rapportage betreffende obesitas en hoge BMI biedt een beoordeling die het effect van kleine genetische variaties in het genoom optelt om het genetische risico van een individu voor obesitas te voorspellen en biedt een genetische BMI-schatting die is gebaseerd op genetica, leeftijd en land van verblijf. Dit rapport kan personen informeren die een verhoogd genetisch risico op obesitas hebben, waardoor zij vroegtijdige interventiemaatregelen kunnen treffen, zoals veranderingen in levensstijl en frequente controles door zorgverleners.  Maat is hierbij de Body Mass Index (BMI).

Borstkanker
Monogene aangeboren aandoeningen worden veroorzaakt door een verandering in een enkel gen. Onder de monogene aandoeningen die getest worden zijn diverse erfelijke BRCA kankers. Vrouwen met een pathogene BRCA1 of 2 variant hebben een 50-80% kans op het ontwikkelen van borstkanker tegen de tijd dat ze 80 zijn. Pathogene varianten in de BRCA-genen verhogen ook het levensrisico op het ontwikkelen van eierstokkanker, en kunnen oplopen tot 60% voor mensen met een BRCA1-mutatie. Mensen met pathogene BRCA1 of BRCA2 varianten hebben de neiging om kanker te ontwikkelen op jongere leeftijd. Ze hebben ook meer kans om kanker een tweede keer te krijgen. Deze varianten zijn ook geassocieerd met andere vormen van kanker, waaronder buikvlieskanker bij vrouwen, prostaat-en borstkanker bij mannen, evenals alvleesklierkanker bij zowel vrouwen als mannen. (dit is door mijn groep ontdekt)

Er zijn nu 88 meer varianten voor erfelijke BRCA kankers toegevoegd, waardoor het totale aantal varianten getest door MyHeritage op 103 komt. De dekking voor het BRCA1-gen is gestegen van 41% naar 55%, en voor BRCA2 van 22% naar 45%. Dit verhoogt de kans op het opsporen van de ziekte voor meer populaties die de BRCA1- of BRCA2-genen hebben. Met deze uitbreiding in de dekking heeft MyHeritage nu het meest uitgebreide erfelijke onderzoek voor BRCA kankers. Hoewel er meer dan 4.000 pathogene varianten in de BRCA-genen zijn, zijn de meeste uiterst zeldzaam. De 103 varianten die onder de MyHeritage test vallen zijn de meest voorkomende varianten voor BRCA-gerelateerde kankers. De 88 nieuwe varianten die onder de test vallen zijn bijzonder relevant voor personen van Aziatische, Afrikaanse en Ashkenazie afkomst, evenals onder specifieke Europese bevolkingen

Dragerschap recessieve afwijkingen
Wanneer twee personen die drager zijn voor dezelfde genetische ziekte een kind hebben, loopt dat kind het risico om de ziekte te erven of zelf drager te zijn. Mensen die drager zijn van een genetische ziekte kunnen het niet eens weten. De meeste dragers ontwikkelen nooit symptomen, maar ze kunnen de variant – of de ziekte zelf – nog steeds doorgeven aan hun kinderen. MyHeritage heeft de volgende 5 nieuwe statusrapporten voor de provider toegevoegd:

♦ Bardet-Biedl syndroom 2: Bardet-Biedl syndroom is een aandoening die de trilharen van de cel.

♦ Aangeboren amegakaryocytische trombocytopenia (CAMT): Aangeboren amegakaryocytische trombocytopenie is een uiterst zeldzame genetische vorm van tekort aan bloedplaatjes.

♦ Erfelijke fructose-intolerantie: Erfelijke fructose-intolerantie is een metabolische aandoening die het vermogen van een persoon beïnvloedt om de suiker genaamd fructose te verteren.

♦ Joubert syndroom 2: Joubert syndroom is een aandoening van de ontwikkeling van de hersenen

♦ Tyrosinemie type I: Tyrosinemie is een stofwisselingsziekte nl. het onvermogen van het lichaam om het aminozuur tyrosine af te breken. 

Het nut en onnut van Medische DNA-tests wat betreft polygenetische risicoscores

0

Genetische tests werden in een gespecialiseerde kliniek gedaan voor de enkele gezinnen met ernstige erfelijke aandoeningen, zoals de ziekte van Huntington of zeldzame kankers. Nu hebben Direct To Consumer genetische tests, de toegang tot genetische risico-informatie voor een breed scala aan aandoeningen  voor een breed publiek vergroot. Met een paar muisklikken en een paar honderd dollar heeft iedereen toegang tot zijn of hun genetische risicoscores voor diabetes, obesitas, borstkanker, autisme en schizofrenie. Deze scores zijn niet altijd nuttig en in sommige gevallen kunnen ze schadelijk zijn. Resultaten kunnen zelfs misleidend zijn.

Bij eerdere benaderingen van genetische tests werd slechts naar één gen gekeken waarvan bekend is dat bepaalde mutaties een ziekte veroorzaken. De nieuwere technologie van polygenetische risicoscores wordt berekend op basis van honderden, zo niet duizenden, genetische markers die vanuit uw DNA op veel punten op het genoom zijn gemeten. Deze metingen worden ingevoerd in een algoritme, gebaseerd op het bestuderen van mensen die wel of geen aandoening hebben, om een “gepersonaliseerde” genetische risicoscore te produceren.

Terwijl wordt bekeken hoe deze tests worden gebruikt om diabetes type 1 bij pasgeborenen te voorspellen of de juiste medicijnen voor te schrijven voor mensen met hartaandoeningen, gaan bedrijven als 23andme door met producten die polygenetische  risicoscores voor diabetes en andere aandoeningen detecteren aan te bieden aan hun klantenbestand van meer dan 10 miljoen bieden . Aangezien deze door Amerikaanse toezichthouders als “algemene welzijnsproducten” worden geclassificeerd, kunnen ze zonder medische ondersteuning worden verstrekt.

Zelfs als risicoscores informatie bevatten van veel verschillende genen, zijn er twee dingen die bij de oordeelsvorming aandacht vragen.

Ten eerste vertegenwoordigen polygenetische risicoscores momenteel slechts een klein deel van het totale genetische risico van een persoon.
Ten tweede zijn milieurisicofactoren ook belangrijk en vermenigvuldigen zij waarschijnlijk de risico’s die aan genetische factoren zijn verbonden. Alleen al één genetische risicoscore kan een misleidend beeld geven van het werkelijke ziekterisico. Ze kunnen zelfs onnauwkeurig zijn.

Er zijn ook vragen over de nauwkeurigheid van de genetische scores. Scores worden berekend met behulp van eerder onderzoek naar genetische associaties met een bepaalde aandoening. Dat wil zeggen, de genvarianten die vaker worden gezien bij mensen met een bepaalde ziekte.

Maar weten welke genvarianten vaker voorkomen bij mensen met een ziekte, is iets anders dan weten welke genvarianten zullen voorspellen dat iemand zonder de ziekte te tonen toch op een later tijdstip in het leven deze  aandoening zal krijgen. Hoewel er meer onderzoek nodig is om genetische tests te ontwikkelen die nuttig zijn voor het voorspellen van complexe chronische ziekten, gaan sommige bedrijven door met deze twijfelachtige nauwkeurigheid van genetische risicoproducten.

Bedrijven die genetische risicoscores op de markt brengen, kunnen hun eigen specifieke formule gebruiken op basis van verschillende gepubliceerde gegevens om de risicovoorspellingen te genereren die ze aan hun consumenten terug rapporteren. Dit betekent dat één persoon hun monsters bij meerdere bedrijven kan indienen en dat er verschillende – en zelfs tegenstrijdige – resultaten aan hen worden terug gerapporteerd..

Sommige consumenten van genetische testen hebben dit al ervaren, omdat de resultaten van hetzelfde bedrijf drastisch worden bijgewerkt wanneer de statistische gegevens later onjuist blijken te zijn.

In zeldzame gevallen kunnen de resultaten van genetische tests duidelijk verkeerd zijn, met dramatische gevolgen. Bij een vrouw werd borstamputatie uitgevoerd om de kans borstkanker te verkleinen. Later bleek het genetisch testresultaat niet correct was.

Bovendien is men er nog steeds niet uit of de kennis van een verhoogd genetisch risico zal leiden tot een afname van het risico om de aandoening ook te ontwikkelen. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen uit onderzoek naar depressie dat suggereert dat het weten dat je een genetisch risico loopt eerder het herstel belemmert dan bespoedigt. Zelfs als de voorspellende kracht van een bepaalde genetische risicoscore onbetwistbaar is, is deze wellicht slechts accuraat voor een minderheid van de bevolking die alleen Europese voorouders heeft.

Ongeveer 80% van de gegevens die zijn gebruikt om de scores af te leiden, zijn afkomstig van studies van mensen van Europese afkomst (die slechts 16% van de wereldbevolking uitmaken).Deze scores zijn dus mogelijk minder nauwkeurig voor mensen met een andere etnische achtergrond.

Alle doop- en begraafregisters en geboorte- en overlijdensakten Rijnstreek en Lopikerwaard .

0

Alle doop- en begraafregistraties en geboorte- en overlijdensakten van ons werkgebied staan nu ook online. In totaal zijn dit meer dan 2.5 miljoen persoonsvermeldingen! De oudste inschrijvingen komen uit een begraafregister van de Nederlandse Hervormde Gemeente Oudewater-Hekendorp van het jaar 1520.

De indexen bestaan uit registers van zowel de DTB (Doop, Trouwen, Begraven), wat tot ongeveer 1811 loopt, als de Burgerlijke Stand (BS), officieel in 1811 in Nederland ingevoerd. Ook vandaag wordt de BS nog gebruikt. Wel geldt dat overlijdensakten pas na 50 jaar vrij komen, huwelijksakten na 75 jaar, en geboorteakten na 100 jaar. De meest recente van deze aktes die wij hebben zijn overlijdensakten uit het jaar 1969.De volgende lijst geeft een overzicht van alle nieuwe aanwinsten die online zijn geplaatst sinds augustus 2019. De indexen zijn op https://rhcrijnstreek.nl/bronnen/indexen op de website te vinden.

Bouwvergunningen:

  • Hoenkoop, 1903-1970
  • Snelrewaard, 1946-1988
  • Willige Langerak, 1904-1943

Geboorteakten:

  • Benschop, 1913-1922
  • Harmelen, 1913-1922
  • Hekendorp, 1903-1912
  • Jaarsveld, 1913-1922
  • Kamerik, 1913-1922
  • Linschoten, 1913-1922
  • Lopik, 1913-1922
  • Montfoort, 1913-1922
  • Oudewater, 1913-1918
  • Papekop, 1913-1922
  • Willeskop, 1913-1922
  • Willige Langerak, 1913-1922
  • IJsselstein, 1913-1922
  • Zegveld, 1913-1922

Doopinschrijvingen:

  • Bodegraven LUT, 1629-1812
  • Bodegraven NH, 1647-1812
  • Bodegraven RK, 1767-1811
  • Montfoort RK, 1660-1812
  • Reeuwijk NH, 1675-1812
  • Reeuwijk RK, 1680-1812
  • Sluipwijk NH, 1647-1654, 1686-1778
  • Waarder NH, 1717-1811

Trouwinschrijvingen:

  • Barwoutswaarder, 1939-1942
  • Benschop, 1939-1942
  • Harmelen, 1939-1942
  • Hoenkoop, 1939-1942
  • Jaarsveld, 1939-1942
  • Kamerik, 1939-1942
  • Linschoten, 1939-1942
  • Lopik, 1939-1942
  • Middelburg, 1818-1855
  • Montfoort, 1939-1942
  • Oudewater, 1939-1942
  • Oukoop, 1815-1857
  • Papekop, 1815-1932, 1941-1943
  • Rietveld, 1939-1942
  • Snelrewaard, 1939-1942
  • Stein, 1818-1870
  • Vrijhoef en Kalverenbroek, 1818-1826
  • Willige Langerak, 1939-1942
  • Willeskop, 1939-1942
  • Woerden, 1939-1942
  • IJsselstein, 1939-1942
  • Zegveld, 1939-1942

Begraafinschrijvingen:

  • Bodegraven, 1670-1672, 1703-1704, 1711-1817
  • Lange Ruige Weide, 1806-1811
  • Lopik, 1701-1703, 1710-1711, 1721-1724, 1750-1811
  • Montfoort, 1724-1783, 1805-1811
  • Reeuwijk, 1682-1811
  • Sluipwijk, 1647-1654, 1662, 1706-1828
  • Waarder, 1716-1812
  • IJsselstein, 1732-1811

Overlijdensakten:

  • Bodegraven, 1851-1910, 1951-1960
  • Driebruggen, 1964-1970
  • Hekendorp, 1811, 1815-1964
  • Lange Ruige Weide, 1811, 1815-1964
  • Middelburg, 1818-1855
  • Oukoop, 1815-1857
  • Papekop, 1815-1964
  • Reeuwijk, 1812-1970
  • Sluipwijk, 1811-1870
  • Stein, 1818-1870
  • Vrijhoef en Kalverenbroek 1818-1826
  • Waarder, 1811-1964

Raadsnotulen:

  • Snelrewaard, 1851-1941
  • IJsselstein, 1683-1811

Bevolkingsregisters:

  • Jaarsveld, dienstboden, 1862-1877
  • Linschoten, wijk D, F, 1880-1925
  • Polsbroek, bevolking en dienstboden, 1920-1938
  • Woerden, deel V-VI, VIII 1900-1921

Notariële akten:

  • Oudewater, 1627, 1635-1651, 1656-1661, 1671-1673
  • Woerden, 1859-1867

Rechtspraak:

  • Woerden, 1770-1811

bron: Alle doop- en begraafregisters en geboorte- en overlijdensakten nu online

Inhoudsopgave Stichtse Heraut 2020 – 3

0

Inhoudsopgave Stichtse Heraut, jaargang 32, nummer 3, augustus 2020

Van de redactie
Van de voorzitter

AFDELINGSNIEUWS
Mijn ervaring tijdens de lock-up door Aat Oosterbroek
Nieuwe leden
Nieuwe leden stellen zich voor
Tijdschriftennieuws
Tips en weetjes

DIVERSEN.
Oorlogsherinnering door Wim Mulder
Een Utrechtse familie in New York door Jan Ritsema van Eck
Toelichting bij het cirkeldiagram Pieter Leonard Gentenaar.
Cirkeldiagram Pieter Leonard Gentenaa
Verslag lezing Hans Roelofs door W.H.A. (Pim) van Rhoon
Dolle Dinsdag door Joop Gentenaar
PALEOGRAFIE
Transcriptie Stichtse Heraut nr. 2 – april 2020
Nieuwe opgave
Inhoudsopgave

Huwelijksregisters Batavia 1841-1850

0

Bronnenpublicaties van de Indische Genealogische Vereniging” is het project alle te Batavia voltrokken huwelijken als bron voor genealogisch onderzoek toegankelijk te maken. Als basis diende de te Jakarta verfilmde akten . In 2017 publiceerde de IGV het eerste deeltje, Bronnenpublicatie 27, van dit project, zijnde de huwelijks­ registers 1829-1840. Het thans voorliggende deeltje bevat de huwelijksregisters 1841-1850.

Bij de genealogische informatie geboortedatums zijn aanvullende gegevens (akten vermelden slechts de leeftijd der comparanten), de namen van de ouders (die pas ingaande mei 1848 in de akte warden vermeld) en overlijdens- of echtscheidingsgegevens van een vorige partner. Deze aanvullingen zijn tussen vierkante haakjes geplaatst.

Voor deze aanvullingen is, gebruik gemaakt van de op DVD uitgebrachte Regeerings Almanakken voor Nederlandsch-Indië (RA) en de website roosjeroos.nl,  wiewaswie.nl, zoekakten.nl, de door de Stichting Geneaknowhow geplaatste ‘Digitale Bronbewerkingen Nederland en België’, en de op het web geplaatste Burgerlijke Stand­ en OTB-registers van Nederland. Ook werd gebruik gemaakt van reeds door de IGV of anderen gepubliceerde gegevens. Niet in alle gevallen is dit mogelijk. Bij namen en woorden die niet zeker waren, staat een vraagteken. Indien het een familienaam betreft is deze NIET in de index op familienamen opgenomen. Maar familienamen die verkeerd in de Almanak zijn weergegeven, zijn echter WEL in de index opgenomen omdat zij mogelijk als zodanig in andere Indisch-genealogische publicaties kunnen voorkomen.

Tevens zijn nog enkele aanvullingen op de Bataviase huwelijksakten van deeltje 27 opgenomen.

https://igv.nl/igv-bronnenpublicatie-29-huwelijksregisters-batavia-1841-1850

‘Online Begraafplaatsen’

0

Het project ‘Online Begraafplaatsen’ is een initiatief van de Stichting Online-Verleden en heeft als doel het GRATIS beschikbaar stellen van begraafplaatsinformatie. De doelgroep is enerzijds de genealogisch onderzoeker en anderzijds de geïnteresseerde familieleden. Op deze site worden de gegevens op een objectieve wijze weergegeven met inachtneming van de gevoelens van de nabestaanden.
Voor meer informatie en vragen klik op: doelstelling, privacy en vragen.

De project opzet:

  • Alle informatie is, en blijft, GRATIS beschikbaar.
  • Op deze site worden zgn. Sponsorlinks weergegeven. Deze sponsorlinks dragen voor een gedeelte mee in de hostingkosten van deze site.
  • Het project wordt volledig uitgevoerd door vrijwilligers, kijk op ‘Met dank aan‘ voor een lijst.
  • Graag komen we in contact met vrijwilligers die willen meewerken aan dit project.

    Als u foto’s heeft van stenen die inmiddels verwijderd zijn of nog niet op de site staan, meld het ons via het contactformulier.

    Deze site is Facebook vrijH!

    https://www.online-begraafplaatsen.nl/

Nieuwsbericht

Online-Begraafplaatsen.nl: 1.574.722 grafmonumenten, 2.861 begraafplaatsen, 2.478.702 personen, 8.722 monitorrecords, 437 vrijwilligers en 21.914 geregistreerde gebruikers.

De meest voorkomende familienamen zijn:
de Jong (13466x), de Vries (12163x), Jansen (11989x), Bakker (10384x), van Dijk (9440x), Visser (9197x), Janssen (8173x), van den Berg (7666x), Smit (7589x), de Boer (7333x), Bos (6939x), Meijer (6708x), Mulder (6566x), de Groot (6239x), Vos (5806x), Dekker (5420x), Brouwer (4923x), Peters (4441x), Hendriks (4254x), van Leeuwen (3787x).Smits (3587x).

De laatste 24 uur aangepast:

PlaatsBegraafplaatsAantal
ApeldoornBegraafplaats Soerenseweg2
BarendrechtAlgemene Begraafplaats2
BathmenNieuwe Algemene begraafplaats27
BoxtelBegraafplaats Munsel16
BredaBegraafplaats Zuylen1
BrunssumBegraafplaats1
BusslooGemeentelijke begraafplaats Gemeente Voorst4
DedemsvaartR.K. begraafplaats St. Vitus1
Den BurgBegraafplaats NH Kerk De Burght23
DoornOude Algemene Begraafplaats8
DuivenAlgemene Begraafplaats `t Heijlige Lant1
Eisden-Tuinwijk (B)Begraafplaats Eisden-Tuinwijk (B)1
ElstAlgemene Begraafplaats9
EmmeloordAlgemene Begraafplaats1
EricaBegraafplaats6
EricaKerkhof RK Kerk1
GiesbeekRK Begraafplaats St. Martinus1
Gilzebegraafplaats Gilze17
HaskerdijkenBegraafplaats Kerkje de Kapelle1
HattemBegraafplaats42
HeinoAlgemene Begraafplaats1
KamerikBegraafplaats1
Katwijk aan ZeeDuinrust11
Krimpen aan de LekAlgemene Begraafplaats14
LeimuidenAlgemene Begraafplaats1
Loenen aan de VechtBegraafplaats22
LooRK Kerkhof H. Antonius Abt1
MaldenBegraafplaats H. Antonius Abt Malden27
Maren-KesselRK. Begraafplaats Heilige Lambertus1
Nieuw-VossemeerR.K. Parochiebergraafplaats123
Oud-BeijerlandAlgemene Begraafplaats1
RotterdamBegraafplaats Herv. Gem. Rotterdam (IJsselmonde)2
ScheemdaBegraafplaats Hoflaan56
SchildwoldeAlgemene Begraafplaats Schildwolde34
SexbierumKerkhof18
StellendamAlgemene Begraafplaats2
TilburgBegraafplaats Vredehof1
UlftRK Begraafplaats H.H. Petrus en Paulus30
VlaardingenBegraafplaats Holy111
VughtBegraafplaats H. Hart22
VughtRK begraafplaats parochie Vught-Zuid1
WadenoijenAlgemene Begraafplaats Wadenoijen3
WissenkerkeBegraafplaats26
ZevenaarBegraafplaats Rosorum6
ZundertBegraafplaats2
ZwolleBegraafplaats Kranenburg4
ZwolleCrematorium Kranenburg23
 Totaal:709

Onderzoek naar criminaliteit tijdens Tweede Wereldoorlog van start

De misdaadcijfers in Nederland bereikten tijdens de Tweede Wereldoorlog een hoogtepunt. De eenvoudige tegenstelling tussen ‘goed’ en ‘fout’ verwaterde en de opvattingen over criminaliteit veranderden. Nieuw onderzoek probeert meer inzicht te krijgen in dit opvallende aspect van de oorlog. Het onderzoek is een samenwerkingsverband tussen het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC), het Noord-Hollands Archief (NHA) en Jan Julia Zurné, politiek historicus van de Radboud Universiteit.

Stijgende criminaliteitscijfers

Tijdens de Tweede Wereldoorlog schoten de criminaliteitscijfers omhoog, met name die voor diefstal en andere vermogensdelicten. De oorlogsomstandigheden zoals schaarste, honger en de neiging zich te verzetten tegen de bezettingsmacht, zorgden ervoor dat burgers anders gingen denken over het overtreden van de wet. Gewone mensen, waaronder opvallend veel vrouwen en jongeren, voelden zich steeds vaker door de omstandigheden gedwongen om zich op het criminele pad te begeven.

“Opvattingen over criminaliteit, misdrijven en de rechtsstaat blijken niet statisch te zijn, maar veranderen wezenlijk onder druk van een crisissituatie zoals een bezetting. Ook na de bevrijding duurde het enige jaren voordat de criminaliteitscijfers weer gedaald waren tot op het vooroorlogs niveau”, vertelt Radboud-onderzoeker Jan Julia Zurné.

“Dat de criminaliteit tijdens de Tweede Wereldoorlog toenam wisten we al, maar hoe dit verschijnsel in zijn werk ging en wat de wisselwerking was tussen opvattingen daarover bij zowel burgers als de betrokken gerechtelijke instanties is nog niet duidelijk en ook nooit eerder onderzocht.”

Wisselwerking tussen burgers en juristen

In het onderzoeksproject ‘Criminaliteit in oorlogstijd’ onderzoekt Zurné hoe burgers en juristen zich in gerechtelijke stukken uitlieten over criminaliteit. Ook bestudeert Zurné hoe de rechterlijke macht het vervolgingsbeleid aanpaste op de toename van criminaliteit tijdens en na de bezetting. “Door digitalisering en slimme analyse van talrijke en nog nauwelijks onderzochte rechtbankarchieven uit Den Bosch en Haarlem kunnen we hier nu meer inzicht krijgen. Zurné deed eerder onderzoek naar aanpassingen in het vervolgingsbeleid van het Belgische Openbaar Ministerie tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Uniek gebruik gerechtelijk bronnenmateriaal

Archieven van gerechtshoven, arrondissementsrechtbanken en kantongerechten bevatten een schat aan informatie over het dagelijks leven van ‘gewone mensen’ tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog. Toch zijn deze bronnen tot nu toe amper gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek vanwege beperkte openbaarheid, privacywetgeving en grote omvang van het materiaal. Mede door de inzet van nieuwe technieken komt daarin verandering. Zurné gebruikt in haar onderzoek tekstherkenning (OCR) en op kleinere schaal ook handschriftherkenning (HTR), waardoor de strafvonnissen en -dossiers op geautomatiseerde wijze volledig (full-text) doorzocht kunnen worden. Op die manier kan grootschalige tekstanalyse worden toegepast

Het BHIC en het NHA willen met het onderzoeksproject optimaal recht doen aan deze bijzondere bronnen uit hun collecties. Door samen te werken met de Radboud Universiteit  worden deze bronnen nu ook voor het voor het eerst uitgebreid wetenschappelijk onderzocht. Het project is mede mogelijk gemaakt door het Mondriaanfonds, het publieke stimuleringsfonds voor beeldende kunst en cultureel erfgoed, en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, ter gelegenheid van 75 jaar bevrijding.

Presentatie nieuwe inzichten

De verkregen nieuwe inzichten en de verhalen over criminaliteit en het dagelijks leven tijdens de Tweede Wereldoorlog dienen niet alleen als inspiratiebron voor historici, genealogen en familieonderzoekers, maar ook voor studenten en scholieren. De resultaten van het onderzoek, dat ongeveer drie jaar in beslag neemt, worden tijdens en na het onderzoek gepresenteerd via diverse kanalen en middelen, waaronder een boek, lespakketten en themamiddagen. De ‘boevenverhalen’ worden via diverse websites/portals verspreid. Gedurende het onderzoek maken deelnemende archieven veel archiefmateriaal digitaal toegankelijk. Hier kunnen ook andere onderzoekers gebruik van maken.

Warren G Harding (L) was tussen 1921 en 1923 de 29e president van de VS.

0

Warren G. Harding, de 29ste president van de VS was een van de slechtste presidenten van de VS ooit. Onder zijn bewind tierde de corruptie zeer welig en hij bewees grote onkunde in bestuurszaken. Hij is bekend om zijn campagne slagzin “return to normalcy”.

In deze presidentiele periode had Harding een heftige relatie met Nan Britton een knappe vrouw, een kennis van de familie en 33 jaar jonger dan de president die een dochter met haar kreeg. Zij hadden intiem contact in een kleine afgesloten ruimte. Het geheel doet wel denken aan de Lewinski affaire van president Clinton. Toen de president plots aan een hartkwaal stierf bleef zij volgens zijn testament onverzorgd met zijn kind achter. Dit riep boosheid op, zodat zij in 1926 haar relatie met de president naar buiten bracht. Nan Britton onthulde deze relatie in een boek uit 1927, The President’s Daughter. Zij zocht nooit een DNA-bewijs dat Hardings vaderschap van het kind bevestigde. Harding had geen andere kinderen, men dacht dat hij steriel was door een orchitis tgv van een bof-infectie. Vandaar de aanvankelijke aarzeling van de familie Harding bij de erkenning van deze dochter van de president.

Een kleinzoon uit deze buitenechtelijke relatie James Bleassing (65 jaar) heeft onlangs justitie gevraagd om de stoffelijke resten te exhumeren (op te graven) om te bevestigen dat ze verwant zijn. James Blaesing vertelde aan een rechtbank dat hij zijn afkomst met “wetenschappelijke zekerheid” wil vaststellen.  Blaesing zei dat het gezin tientallen jaren met minachting leefde. Ze werden gevolgd, er werd ingebroken in hun huis en er werden items gestolen om te proberen te bewijzen dat de relatie een leugen was. “Ik heb dit meegemaakt toen ik op school zat,” zei Blaesing, nu een aannemer in de bouw in Portland, Oregon. “Ze kleineerden hem en haar.” De tests, zei hij, rechtvaardigen eindelijk zijn grootmoeder. “Ik wilde bewijzen wie ze was en bewijzen dat iedereen ongelijk had.

Leden van de familie van Harding hebben zich tegen dit in mei ingediende verzoek verzet. Ze zeggen dat ze DNA-bewijs hebben geaccepteerd dat de moeder van James Blaesing, Elizabeth Ann Blaesing, de dochter was van Harding en Nan Britton. In 2015 bevestigden genetische tests immers een overeenkomst tussen het DNA van Blaesing en dat van twee nakomelingen van Harding. De biologische link van de heer Blaesing met Harding werd officieel bevestigd door AncestryDNA, een divisie van Ancestry.com.

In de aanloop naar de 100-jarige verjaardag van de verkiezing van Harding tot president in 1920 is deze zaak actueel geworden omdat James zich gegriefd voelt. De sponsors van Harding bereiden zich voor dit feest te vieren met upgrades van de site en de herinrichting van een nieuw presidentiël Museum in Marion, de stad in Ohio in de buurt waar hij in 1865 werd geboren. James Blaesing stelt dat hij en zijn moeder niet de erkenning hebben gekregen die ze verdienen in het nieuwe museum. Hoewel de test was gedaan in 2015 en gepubliceerd werd in 2020 heeft niemand van de organisatoren van dit feest met hem contact gehad. Blaesing stelt dat hij dit verdient. Hij wenst dat het verhaal van zijn moeder en het verhaal van zijn grootmoeder worden opgenomen in de musea in deze stad”. Hij zei dat hij hoopte dat door verder DNA-bewijs te leveren van zijn biologische link met Harding meer aandacht aan zijn familie zou worden geschonken.

De rechtszaak van de heer Blaesing om de overblijfselen van Harding te exhumeren uit zijn presidentiële gedenkteken in Marion, is aangevochten door nog een andere tak van de familie.

“Helaas is de wijdverbreide publieke erkenning en acceptatie door de nakomelingen, historici en biografen dat de heer Blaesing de kleinzoon van president Harding is kennelijk, niet genoeg voor hem” beweren zij. Wanneer de rechtbank echter de opdracht van exhumatie verleent dienen een groot aantal kwesties overwogen te worden voordat de verzegelde sarcofaag van het Harding Memorial wordt verstoord voor een DNA-onderzoek van de president.

Hoewel dit verhaal weinig connecties heeft met de Nederlandse genealogie vind ik dit verhaal toch de moeite waard om dit op deze site op te nemen.