Family Tree Maker Software software bedrijf MacKiev lekt de genealogische Datavan 60,000 gebruikers
Het genealogische techbedrijf FTM (Family Tree Maker) heeft tienduizenden persoonlijke data van zijn gebruikers online gelekt door een verkeerd geconfigureerde cloudserver. Men ontdekte dat de onbeveiligde Elasticsearch-server 25 GB aan gegevens lekte die waren gekoppeld aan gebruikers van de Family Tree Maker-software.
FTM werd uitgebracht in 1989 en FTM heeft het tal van bedrijfseigenaren gekend, waaronder Bruderbund, The Learning Company, Mattel en Ancestry.com, voorafgaand aan Software MacKiev, dat momenteel verantwoordelijk is voor de software. Inmiddels is deze fout opgelost.
Onder de details gelekt naar het publiek gerichte internet waren e-mailadressen, geolocatiegegevens, IP-adressen, systeemgebruiker-id’s, ondersteuningsberichten en technische details. Een hacker had de informatie kunnen gebruiken om vervolgaanvallen en identiteitsfraude te kunnen veroorzaken. De gelekte opmerkingen en klachten hadden de concurrenten van MacKiev de kans kunnen geven om ontevreden klanten te targeten, terwijl technische details ook op een andere manier konden worden misbruikt. Op die manier kunnen cyber-criminelen extra gebruikersgegevens stelen en infecteren en het hele systeem met malware platleggen.
MacKiev zou de macOS-versie van Family Tree Maker sinds ongeveer 2010 hebben ontwikkeld en in 2016 de Windows-versie van de software van Ancestry hebben gekocht.
Het is een van de vele incidenten als gevolg van configuratiefouten op computerbronnen met internetverbinding.
Het is vermeldenswaard dat eerder, Ancestry.com ook geleden heeft door een datalek waarbij inloggegevens van 300.000 accounts werden gelekt in plain-text.
Ook MyHeritage, een Israëlische DNA- en genealogiewebsite, heeft in het verleden ooit een groot datalek gehad waarbij e-mailaccounts en gehashte wachtwoorden van 92 miljoen gebruikers (92.283.889) die zich tot 26 oktober 2017 bij de dienst hebben aangemeld, zijn gestolen. Hier bleef de schade beperkt tot de e-mailadressen van de gebruiker. DNA-gegevens, worden door MyHeritage immers opgeslagen op gescheiden systemen, los van die welke de e-mailadressen opslaan en bevatten extra beveiligingslagen.
https://www.hackread.com/software-firm-leaks-ancestry-com-user-data/
Verontrustend: Family Tree Maker-Software lekt data
Gedmatch onder vuur
GEDMATCH ligt de laatste tijd onder vuur sinds deze vrijwilligerssite voor genealogen in commerciële handen van Verogen is gekomen waardoor de databank een nieuwe beheerder heeft gekregen die zich vooral richt op gerechtelijk- en politieonderzoek.
Gedmatch, was de DNA-analyse site die de politie gebruikte om de zogenaamde Golden State Killer op te sporen. De site ging onlangs kortdurend offline terwijl het moederbedrijf onderzocht hoe de gebruikers DNA-profiel gegevens blijkbaar beschikbaar kwamen voor de rechtshandhaving zoekopdrachten. De site, waarmee gebruikers hun DNA-profielgegevens kunnen uploaden om hun stamboom en voorouders te traceren, werd in 2018 beroemd nadat de politie de site had gebruikt om het DNA van een verdachte van seriemoorden te vergelijken met de miljoen-plus DNA-profielen van de site in de database zonder dit eerst met het bedrijf te bespreken.
Gedmatch gaf een privacy-waarschuwing aan haar gebruikers en zette nieuwe controles in om gebruikers toe te staan om hun DNA in politieonderzoeken opgenomen te laten worden.
Maar gebruikers meldden zondag dat deze instellingen waren veranderd zonder hun toestemming, en dat hun DNA-profielen beschikbaar werden gesteld aan justitie.
Gebruikers noemden het een “privacy schending”.
“We zijn ons bewust van het probleem met betrekking tot Gedmatch, waar gebruikersrechten niet correct zijn ingesteld”, aldus de CEO van Verogen, dat Gedmatch in 2019 overnam. We hebben dit probleem opgelost. Echter, als voorzorgsmaatregel, hebben we de site op de werkelijke oorzaak van de fout onderzocht. Zodra we de oorzaak begrijpen, wordt een meer formele verklaring afgegeven.
Gedmatch publiceert niet hoe vaak de rechtshandhaving toegang zoekt tot de gegevens van het bedrijf. Zijn rivalen, zoals 23andMe en Ancestry.com, hebben deze zogenaamde transparantierapporten reeds gepubliceerd. Eerder dit jaar bleek Ancestry.com dat het een opdracht van de politie heeft afgewezen; het betekent dat de politie nog steeds DNA-profilering en analysesites gebruikt voor informatie.
Weet Gedmatch bijvoorbeeld of justitie toegang heeft gehad tot deze onjuist getagde gebruikers? Zullen ze verdere details van de inbreuk bekendmaken? En natuurlijk, dit is niet alleen Gedmatch’s probleem: een inbreuk op de privacy in een genetische genealogie database onderstreept de ontoereikende wettelijke waarborgen voor de meest gevoelige persoonlijke informatie.
Zie: https://techcrunch.com/2020/07/19/gedmatch-investigating-dna-profile-law-enforcement/
MijnStadMijnDorp Historisch Tijdschrift Overijssel, juli 2020
Wat deze tijd ons leert is dat we wetenschappers nodig hebben. We weten virologen op hun waarde te schatten. Medici als Diederik Gommers groeien uit tot ware volkshelden, al heeft nog niemand een tatoeage laten zetten van het gezicht van Jaap van Dissel, voor zover ik weet.
Terwijl ik dit redactioneel schrijf, kijk ik af en toe naar de prachtige wereldkaart van Mercator die voor mij hangt. Dat cartografisch meesterwerk, uitgegeven door Hondius in 1630, is omgeven door fraaie illustraties. In een van de cartouches zie je de godin Europa die geschenken aangeboden krijgt door halfknielende mannen die Azië, Amerika en Afrika voorstellen. Fout natuurlijk, helemaal fout! Mijn kinderen, die wat radicaler zijn dan ik, zullen wellicht de kaart een keer van de wand trekken en in brand steken. Gelukkig is het een reproductie.
Black Lives Matters maakt in elk geval de behoefte aan historici zichtbaar. Was Piet Hein (‘zijn daden bennen groot’) een zeeheld of, zoals je in Cubaanse geschiedenisboeken kunt lezen, een ordinaire zeerover? In dit nummer van het online magazine MijnStadMijnDorp staat een biografie van Dirk Blikman Kikkert, de stichter van Lemelerveld. Was hij een geldbeluste kapitalist die arbeiders uitzoog of een grootmoedig man die arme veenarbeiders, vaak nog huizend in plaggenhutten, een menswaardig bestaan bood? Dat er in elk geval bij sommige mensen behoefte is aan nuancering, meer achtergrond en nog diepgaander onderzoek is toe te juichen. Daarom blijft er vraag naar ons magazine, zeker ook in deze onrustige tijd.
Dinand Webbink, hoofdredacteur
Klik hier voor de tijdschriften en klik hier voor de website van Mijn Stand, mijn Dorp
90.000 personen in stamboom-database Historische Vereniging Soest-Soesterberg
Negentigduizend personen, allemaal afstammelingen van Soester voorouders, zijn ‘verenigd en herenigd’ in een database van de Historische Vereniging Soest-Soesterberg (HVS). Daarin kunnen belangstellenden stap voor stap hun stamboom optuigen.
De werkgroep genealogie van de vereniging heeft nog niet zo lang geleden het genealogisch programma HuMo-gen op haar site gezet. ,,De leden van deze werkgroep van de HVS voegen vrijwel dagelijks nieuwe gegevens toe”, zegt Dick van Fulpen.
https://www.soestercourant.nl/lokaal/historie/341853/90000-personen-stamboom-database-hvs-703272
Archief van 52.000 Iers-joodse personen vanaf 1664.
Joodse geboortes, huwelijken, begrafenissen, schooldocumenten en volkstellingen in Ierland die teruggaan tot 1664 zijn openbaar gemaakt.
In 2015 presenteerde een genealoog die 400 jaar lang een archief van de Ierse Joodse gemeenschap had samengesteld, kopieën van de 16 delen, gemaakt van 52.000 namen, aan de burgemeester van Dublin.
De in Dublin gevestigde gepensioneerde zakenman Stuart Rosenblatt verzamelde de informatie met betrekking tot geboorten, huwelijken, begrafenissen, schoolgegevens en volkstellingen uit 1664. Hij presenteerde 12 delen van zijn werk aan de toenmalige burgemeester van Dublin Críona Ní Dhálaigh.
De geschiedenis van het joodse volk in Ierland gaat bijna duizend jaar terug, maar de joodse gemeenschap is altijd klein in aantal geweest, niet meer dan 5500 door religie sinds ten minste 1891. De gemeenschap is over het algemeen goed geaccepteerd in het Ierse leven.
In de afgelopen 20 jaar zijn joodse gemeenschappen over de hele wereld steeds meer geïnteresseerd geraakt in hun Europese afkomst. Velen bezoeken de landen die ooit bewoond werden door bloeiende gemeenschappen die al eeuwenlang bestonden.
Hoewel de Joodse aanwezigheid in Groot-Brittannië goed gedocumenteerd is en daarom grotendeels toegankelijk is voor onderzoekers over de hele wereld, is Ierland een heel ander verhaal. Het komt nu pas in detail beschikbaar. Deze enorme collectie, die ongeveer drie eeuwen beslaat en details bevat van meer dan 52.000 individuele records, is niet alleen een duurzaam testament voor de joodse voorouders maar ook een archiefmonument voor hun belangrijke bijdrage aan het geliefde geadopteerde thuisland.
www.irishjewishroots.com
Zorgen om veroudering van genealogiegegevens
Zorgen om veroudering, breekbaar papier, cd’s, magnetische tapes en hun gegevensinhoud in de genealogie.
Cd-rom-schijven, samen met hun neven dvd’s en Blu-ray-schijven met hogere capaciteit, zijn kwetsbare methoden voor het opslaan van informatie. Kortom, deze plastic schijven zijn niet geschikt voor langdurige opslag. Veel bedrijven en non-profitorganisaties racen om hun gegevens zo snel en veilig mogelijk van de schijven te krijgen en naar een betrouwbaardere digitale opslagomgeving te brengen. Als men genealogische informatie of andere informatie op deze schijven hebt opgeslagen, dient men hetzelfde doen.
Al jarenlang is de gedachte onder genealogen geweest om de informatie op papier af te drukken voor langdurige bewaring. Toch hebben velen van ons met oude stukjes papier gewerkt die vervallen, afbrokkelen of vervagen tot het punt dat de informatie niet leesbaar is. In feite bevat het meeste papier dat in de afgelopen 75+ jaar is vervaardigd zuren die de verslechtering van de informatie die men wil bewaren, zullen versnellen. Voeg daarbij de vele problemen van papiervernietiging veroorzaakt door schimmel, meeldauw, vocht, insectenschade, overstromingen, branden, gesprongen waterleidingen en andere factoren, en je komt al snel tot het besef dat opslag op papier bijna net zo riskant is als opslag op magnetische media.
In sommige kringen is de oplossing om “gegevens te digitaliseren om ze te behouden”. Maar zelfs voor digitalisering zijn serieuze voorzorgsmaatregelen en planning vereist. De huidige keuze voor digitale gegevensopslag op lange termijn is cd-rom of dvd-schijven. Die technologie is echter pas in de afgelopen drie decennia verschenen; dus we weten nog niet of deze apparaten gegevens voor een eeuw of langer zullen opslaan. Sommige onderzoeken geven aan dat de informatie mogelijk niet zo lang duurt. Er zijn zelfs bewijzen dat veel cd-rom-schijven misschien niet eens tien jaar meegaan!
Het Smouse Kerkhoff te Geffen 1693‐1908
Auteur: Jakob Becker
Volgens de Bossche kroniek van St Geertrui kwamen in het jaar 1164 ‘een menigte Joden naar ’s‐Hertogenbosch’. Zij namen deel aan de stichting van deze stad en vestigden er de oudste joodse gemeente in de Noordelijke Nederlanden. Echter, op de vooravond van de derde kruistocht, omstreeks 1188 werden deze joden, 183 mannen en vrouwen, op het Galgeveld, gelegen aan de Vughter Heide, verbrand. Hun kinderen werden dwangmatig gedoopt. ‘Tijdens de kruistochten geschíedden dergelijke onverkwikkelijke gebeurtenissen in alle landen van Europa, waar zg. kruispredikers verschenen en de volksmassa opwekten, met het zwaard in de hand deel te nemen aan de verovering van het Heilige Land. Het getuigt van weinig humanitair gevoel, dat de monniken, die destijds de kronieken schreven, er aan toevoegden dat de joden werden vermoord ‘amore Dei’, uit liefde voor God. De werkelijke motieven waren echter roofzucht en het feit dat joden natuurlijk niet deelnamen aan de vele kruistochten, die zo’n 5 à 6 miljoen slachtoffers vergden. Voor zover bekend, was eind 17de eeuw ‘Het Smouse Kerkhoff’ te Geffen de enige joodse begraafplaats in Noord‐Brabant. Oorspronkelijk had de Heerlijkheid Geffen de grond van deze Eeuwige Rust stede blijkbaar aan één joodse familie beschikbaar gesteld, maar ten gevolge van de komst van steeds meer joden naar Staats‐Brabant kreeg deze dodenakker alras de functie van streekkerkhof. De oudste, nog aanwezige, zerk op deze begraafplaats dateert uit 1760. Mogelijk zijn enige oudere grafstenen in de loop der eeuwen in de rulle grond verzonken.
Klik hier voor ook een bericht van het BHIC over de Joodse begraafplaats of klik hier voor een bericht van Omroep Brabant
Regionaal Archief Tilburg zet ruim 700 ansichtkaarten weer online
Wie met beelden van anderen werkt, krijgt onvermijdelijk te maken met auteursrechten. Voor de beeldcollectie van Regionaal Archief Tilburg wordt continue onderzoek verricht naar de rechthebbende van beeldmateriaal. Dit is echter een lastige zoektocht, omdat de maker van een foto vaak met veel moeite, of helemaal niet, te achterhalen is. Net als onze collega archieven, hebben we in Tilburg als doel om zoveel mogelijk historisch materiaal toegankelijk te maken voor het publiek. Waarbij de auteursrechten altijd zorgvuldig worden afgewogen.
Dit jaar werd in hoger beroep een nieuwe uitspraak gedaan, die voordeliger is voor de erfgoedsector. Op prentbriefkaarten voor 1950, waarvan de maker onbekend is, rusten geen auteursrechten meer. Dit betekent dat in de beeldcollectie van Regionaal Archief Tilburg vanaf vandaag ruim 700 ansichtkaarten weer getoond worden en beschikbaar zijn voor beeldaanvragen.
Bekijk hier de volledige collectie ansichtkaarten van Regionaal Archief Tilburg. Aan de hand van de filters zoek je eenvoudig naar historische beelden van je eigen woonplaats.
Beeld voor de toekomst
Het is de hoop dat in de toekomst de beeldbanken van erfgoedinstellingen juist verder gevuld raken, in plaats van verschralen door juridische procedures. Aan de hand van intensief onderzoek naar rechthebbende en een kritisch oog op nieuwe aanwinsten streeft Regionaal Archief Tilburg naar een rijk gevulde beeldcollectie. Een collectie voor de toekomst met beelden die beschikbaar zijn voor iedereen.
De Twee Kwartieren
De Twee Kwartieren
Jaargang 28 | Nummer 2 | juni 2020
Genealogisch tijdschrift voor Kempen en Peelland
Inhoudsopgave
1 augustus; Van de redactie; Bestuur en bestuursvergaderingen; Cursussen en workshops; Geplande bijeenkomsten; Terugblik op ledenactiviteiten; Peter Aarts te Haaren, met een borgbrief van Asten Van Kalken, voor al uw vaandels en kazuifels; Paleografie: het lezen van Duitse documenten (Deel 4) Enquête deskundigheid KPL‐leden; Bibliotheek aanwinsten boeken; Paleografie: transcriptie en antwoorden op de vragen; Bestuur van de afdeling Kempen en Peelland; Voor ondersteuning en advies.
Peter Aarts te Haaren, met een borgbrief van Asten
We zijn op zoek naar de ouders van Peter Aarts,die op 9 juli1786 voor de schepen van Haaren trouwt Maria Simon Biesemans, weduwe van Aart Francis Peijnenburg. Volgens zijn trouwakte is hij, voorzien van een borgbrief, afkomstig uit Asten. In Haaren worden drie kinderen gedoopt. Peter overlijdt (als Pierre Aarts) te Haaren op 3 mei 1811. De overlijdensakte geeft geen verdere informatie over zijn afkmst, en de aanduiding van zijn naam blijft beperkt tot: Peter Aarts. Iemand die Peter Aarts heet kan natuurlijk de zoon zijn van Arnoldus (Aart), maar het kan ook zijn dat Aarts de (familie)naam is van zijn vader. In Asten komen in een aannemelijke tijdspanne (tussen 1730 en 1760) in de databank van het BHIC vijf dopen voor van een Petrus Aerts. Maar wie is de échte Peter Aarts.
Van Kalken, voor al uw vaandels en kazuifels
Bij het onderzoek naar Bredase passementwerkers treffen we in de Adresboeken J.A.J. van Kalken en zijn jongere broer J.A. van Kalken aan. Deze Joachim Antonius Johannes en Joseph Aloysius vestigen zich na elkaar als borduurfabrikant van kerkgewaden in Breda. Zij maken paramenten, “de meest verborgen schatten van de katholieke kerk”.1 De vader van deze broers, Daniel van Kalken, was de grond legger van een dynastie die befaamd zou worden om hun fraaie kerkgewaden en vaandels.
Daniel van Kalken in Antwerpen Daniel van Kalken werd op 2 september 1810 in Nijkerk geboren uit het tweede hu we lijk van zijn vader Joachim. Die was tabaksplanter. Joachim was in 1789 in Neder Elten en kerkelijk in Nijkerk getrouwd met Johanna ten Brink. Uit dit huwelijk, dat nog geen elf jaar zou duren, zouden zes kinderen worden geboren. Na het over lijden van Johanna in 1800 hertrouwt Joachim op 1 april 1803 met Hen(d)rica Peelen van Den Tweel.
Enquête deskundigheid KPL‐leden
Van de 260 aangeschreven leden hebben er 99 gereageerd (N = 99). Dat is meer dan 38%. Alle deelnemers nogmaals hartelijk dank. De eerste vraag was of de leden mee wilden doen hun kennis en deskundigheid te delen met andere leden. Was die wil niet aanwezig, dan hoorde daar de vraag bij waarom niet. Dat geeft het Bestuur bijvoorbeeld een inzicht in eventuele vragen om bijvoorbeeld meer activiteiten te ontplooien voor beginners. De helft van de respondenten wil graag andere leden een handje helpen. In de komende maanden probeert het Bestuur hier handen en voeten aan te geven.
Afdelingsblad Gooiland, 2020 nr. 2 23 mei
Inhoudsopgave
Van de voorzitter
Evenementen in 2020
Gooise Genealogie
Raadselachtige voorouder Aart Jansz Kreunen (Kreun, Kruenen, Kruin, Cruijningen)
Oorlogsperikelen van Bussum 1787 en 1813
Genealogische zoektochten
Zoektocht naar de familie Zimmerman
Een scheepsverklaring en een vonnis over averij-grosse
Ledenbestand, Colofon
♦ Raadselachtige voorouder Aart Jansz Kreunen (Kreun, Kruenen, Kruin, Cruijningen)
Auteur: Anne Schley-de Bruin
Al zoekende naar de voorouders van mijn oma van vaderskant Stijntje Susanna Brink, kwam ik aan haar moederskant al gauw terecht in de omgeving van Scherpenzeel. Een hele interessante bron voor die omgeving is de website van de Vereniging Oud Scherpenzeel. Ik kan mijn gegevens nu aanvullen met wat ik gevonden heb op die website.
Het gekke is, dat ik in die hele rits ook een echtpaar tegenkwam: Aart Jansz Kreunen (Kreun, Kruenen, Kruin, Cruijningen) en Trijntje Does, waarvan vermeld staat dat ze beiden en twee van hun kinderen in Hilversum geboren zijn. Voor Trijntje en de kinderen klopt dat wel. Helaas is het gedeelte 1689-1766 van het Gereformeerde Doopboek van Hilversum bij een brand in 1766 verloren gegaan.In 1767 werd daarom een reconstructie aangelegd aan de hand van door inwoners van Hilversum verstrekte gegevens. Dus is het niet met zekerheid na te gaan waar hij geboren is.
Bij diverse gepubliceerde stambomen op o.a. Geneanet en Ancestry staat dat zijn ouders Jan Kreunen en Hendersken ten Damme uit Borculo zijn, maar daar kan ik geen bewijs voor vinden, want alle kinderen van dat echtpaar staan vermeld in het doopboek aldaar, maar er komt geen zoon voor die Aart heet. Tijdens mijn zoektocht naar Does en Kreunen vond ik een link naar twee documenten van onze afdeling: “Gooise Geslachten” waar op pagina 180 Trijntje Does voorkomt en “de Gooise Matras” die op pagina 98 de Genealogie van Aart Kreun bevat. Aart en zijn vrouw zijn mijn oudovergrootvader en oudovergrootmoeder. Ik stam af van hun dochter Lammertje Aartse Cruijningen. Aart Jansz Kreunen werd geboren omstreeks 1736, geboorteplaats onbekend, en werd begraven op 12 mrt 1798 in Woudenberg.
♦ Oorlogsperikelen van Bussum 1787 en 1813
Auteur: Nel Krijnen-Van Gog Eerder gepubliceerd in Historische Kring Bussum Jaargang 20 nr. 2 (2 september 2004, pag. 25-33)
Als kind ging ik in de jaren ’50 vaak pootje baden in de Koeienzee (nu Gooimeer). Er lagen aan de kant van het water stukken gebroken grafstenen met tekst. Er werd toen verteld dat het resten waren van de oude stad Naarden. De stad zou door oorlog zijn verwoest en daarna door een storm in de Zuiderzee zijn verdwenen. Dat bleek een fabeltje te zijn: de grafzerken kwamen van elders en hadden niets met Naarden te maken; ze dienden alleen als golfbreker. Maar het verhaal over de oorlogen was waar en had betrekking op de Hoekse en Kabeljauwse twisten (mei 1350). Op school hebben we dat bij de geschiedenisles moeten leren. Er waren ook oorlogen tussen de graven van Holland en de bisschop van Utrecht. Daarna waren er de tachtigjarige oorlog en de oorlog tegen de Fransen, de Pruisen en later Napoleon. Het zei me toen niet veel, al die oorlogen met de daarbij behorende jaartallen. Maar nu kijk ik daar anders tegenaan. Door het lezen over de geschiedenis van het Gooi en het zoeken in de archieven naar mijn voorouders, onder andere in Bussum en Naarden, is de geschiedenis voor mij meer gaan leven. Onze voorouders hebben niet altijd een rustig leven kunnen lijden. Want al die oorlogen die wij uit de geschiedenisboekjes kennen, speelden zich ook hier af. Als Naarden belegerd werd, en dat gebeurde nogal eens, lagen de legers ook bij Bussum. Zo had in de tachtigjarige oorlog het Spaanse leger van Don Frederik in 1572 zijn kamp opgeslagen bij Bussum, om van daaruit de Stad Naarden binnen te vallen en uit te moorden. Of de Bussummers ongemoeid zijn gelaten, ik weet het niet. Hortensius (rector van Latijnse school in Naarden) beschreef de Naarders en Gooiers als een dapper volk: ‘moest de vorst oorlog voeren tegen de Geldersche of Franschman, of de Keizer tegen de Turken, ze riepen oude soldaten uit het Gooi op, zij muntten uit in krijgsroem en bekwaamheid’. Honderd jaar later (in 1672) viel Naarden weer in handen van een leger en wel het Franse. De Pruisen Weer honderd jaar later komen we bij de Pruisen. De aanleiding was de strijd tussen patriotten en de prinsgezinden. Deze speelde tussen 1785 en 1787. Vooral deze bezetting bracht veel schade en ongemak voor de burgers. Tijdens het beleg van Naarden in 1813 kreeg Bussum het weer zwaar te verduren.
Op 30 november ging een groep soldaten uit Naarden zich te buiten aan vernielingen en plunderingen. Vooral aardappelen en andere etenswaren, vee, kleding, geld en sieraden werden gestolen. In Bussum kwam ook een hoofdkwartier. Het leger bestond uit Kozakken (ruiters in het Russische leger die licht waren bewapend met sabel, geweer of lans), Baskiers en Pruisische Uhlanen (dit waren lansiers, licht bewapende ruiters voor verkenning), Pruisische Infanterie (voetvolk met draagbare geweren) en Artillerie. Het moet een komen en gaan zijn geweest van een circa 3000 man aanrukkende en elkaar aflossende troepenmacht. Dit gebeurde vooral in de nacht, om de vijand te misleiden.
♦ Genealogische zoektochten
Zoektocht naar de familie Zimmerman
Auteur: Wim Peeters
Bijna iedereen die in zijn familieverleden graaft, treft daarin eveneens Duitse namen aan. Vreemd? Nee, helemaal niet. In de achter ons liggende eeuwen heeft ons land grote aantrekkingskracht uitgeoefend op nieuwkomers. De basis daarvoor werd gelegd in de 17e eeuw, die niet voor niets als de Gouden Eeuw wordt aangeduid. Ons land was het handelscentrum van de wereld, hier gebeurde het! Met dat hier worden dan wel de grote steden in het westen van het land bedoeld, waar de welvaart zich voornamelijk concentreerde. In de 17e, 18e en 19e eeuw was dit welvarende Holland – het reisdoel van honderdduizenden buitenlanders, soms om zich er voorgoed te vestigen, meestal om er als tijdelijke arbeidskracht het nodige geld te verdienen.
We beginnen het onderzoek toen mijn oma Johanna Geertruida Maria Zimmerman in Eindhoven trouwde met Wilhelmus Peeters. Zimmerman lijkt een echte Duitse naam. Ook benieuwd waar we in de tijd terug terecht komen?
1. Johanna Geertruida Maria Zimmerman
Johanna Geertruida Maria Zimmerman, 32 jaar, trouwde op maandag 20 november 1905 in Eindhoven met Wilhelmus Peeters. Ze is geboren op 4-2-1873 in Eindhoven en op 31-10-1962 op 89 jarige leeftijd overleden in Bilthoven en daar ook begraven op 3-11-1962. Johanna woonde in Bilthoven bij haar dochter Maria. Johanna is de oudste dochter van Jacobus Zimmerman (zie 2)en Anna Maria Elisabeth van der Velden.
♦ Een scheepsverklaring en een vonnis over averij-grosse
Auteur:Willem-Jan van Grondelle Wie onderzoek doet in oud-notariële archieven zal vast wel eens een scheepsverklaring zijn tegengekomen. Nederland was in de zeventiende en achttiende eeuw een zeevarende handelsnatie. Duizenden schepen voeren elk jaar vanuit de Republiek der Verenigde Nederlanden naar de Oostzee, de West-Europese kusten, de Middellandse Zee, Oost-Indië en naar gebieden aan de overzijde van de Atlantische Oceaan, en terug. Bij die reizen ging er natuurlijk wel eens wat mis. Schip en lading konden onderweg flinke schade oplopen door storm en ontij, door aanvaringen of door kapers en andere oorlogshandelingen. Als een schip en/of de lading beschadigd waren aangekomen in de thuishaven, rees de vraag: Wie moet de schade betalen?