Amstelland 2020 nr 1

0
107

Inhoud 

Afdelingsactiviteiten
Uitnodiging & Agenda ALV 11 februari 2020, Notulen ALV 19 november 2019, Jaarverslag NGV-afdeling Amsterdam 2019, Jaarrekening NGV-afdeling Amsterdam 2019, Gastsprekers in Buitenveldert, Mark Ponte Zwarte Amsterdammers in de 17de eeuw, Ton Heijdra De Pijp, monument van een wijk.

Artikelen en berichten
Harry Bovenkerk DNA wijst de weg verslag lezing, Bereikbaarheid Stadsarchief tijdens werkzaamheden, Famillement 2020 in Amsterdam, Melanie Vulsma Voorouders van Fred Emmer, Gerrit Bloothooft Over voornamen, Mutaties Ledenbestand (bijgewerkt tot en met 1 januari 2020).

• Mark Ponte ─ Zwarte Amsterdammers in de 17de eeuw

Vanaf het moment dat de Hollanders en Zeeuwen aan het eind van de 16de eeuw actief werden in het Atlantisch gebied kwamen er mensen van Afrikaanse afkomst al dan niet vrijwillig in Amsterdam. Dat blijkt uit de Amsterdamse archieven. Tussen 1630 en 1660 schilderde en tekende Rembrandt diverse mensen van Afrikaanse afkomst in zijn atelier en op straat in Amsterdam. Niet toevallig, want juist in de buurt waar Rembrandt woonde en werkte ontstond al in het tweede kwart van de 17de eeuw een kleine zwarte gemeenschap.

• Voorouders van Fred Emmer M. Vulsma-Kappers

Voormalig nieuwslezer Fred Emmer overleed 24 december 2019 op 85-jarige leeftijd in Hilversum. Emmer presenteerde van 1962 tot 1965 het NTS Journaal (de voorloper van de NOS), vertrok toen naar de reclamewereld maar keerde in 1971 terug als vaste nieuwslezer bij het journaal. Emmer groeide uit tot een van de bekendste televisie-gezichten van de jaren 70 en 80. Memorabel was echter ook al zijn verslag van de moordaanslag op de Amerikaanse president John F. Kennedy in november 1963. Dit moest toen nagenoeg live gebeuren, zo vertelde hij later.
Generatie I
1. Freddy (Fred) Emmer, geb. Amsterdam 23-8-1934, overl. Hilversum 24-12-2019, nieuwslezer.
Generatie II
2. Erich August Wilhelm Emmer, geb. Karlsruhe 16-8-1907, overl. Amsterdam 20-1-1991, volontair, kantoorbediende (1932), commissionair in effecten (1941), directeur NH handelsmij. (1991), werd genaturaliseerd tot Nederlander 1-12-1933, tr. (2) Nieuwer Amstel 24-8-1962 Reintje Mölder, geb. Nijmegen 18-1-1925; tr. (1) Amsterdam 5-4-1932 (ontbonden door echtscheiding; vonnis 5-7-/ingeschreven 26-7-1962)
3. Madeleine Hochheimer, geb. Ixelles (bij Brussel) 7-8-1910, overl. Amsterdam 15-7-2002.
Op 11 juni 1941 deed zij aangifte van de diefstal de vorige dag van haar fiets, die voor het Muzieklyceum stond. Een paar maanden later, op 8 augustus, deed haar man aangifte van een inbraak door onbevoegden in hun huis, Olympiastraat 5. Er werd voor tien gulden aan etenswaren vermist. Voorts was een bureau opengebroken; het was nog niet duidelijk wat daaruit vermist werd.
[bron: SAA, Archief Gemeentepolitie, Politierapporten].
In totaal 15 kwartieren

• Over voornamen door Gerrit Bloothooft

De meeste mensen zijn tevreden met hun voornaam. Maar niet iedereen, je hebt tenslotte je naam niet zelf bedacht, dat deden je ouders voor je. Als een voornaam niet (meer) bij je past dan kun je besluiten om een andere naam te kiezen. In plaats van Henk zeg je voortaan als Patrick of Ingrid door het leven te willen gaan. Het is even wennen voor de omgeving, maar dat komt wel goed. Voor officiële instanties, en in je paspoort, blijf je echter Henk. Als je dat niet wilt moet je meestal naar de rechter.
Wanneer je volgens de rechter serieuze argumenten hebt wordt het toegestaan om je voornaam in de basisregistratie personen te wijzigen. Dan is je oude naam definitief verdwenen. Maar toch niet helemaal. In de basisregistratie worden eerdere gegevens gearchiveerd, in dit geval als historische voornaam (en historisch geslacht, als dat ook is veranderd).
Waarom wordt een voornaam soms gewijzigd?
Daar zijn op hoofdlijnen vijf redenen voor. De meest voor de hand liggende is geslachtsverandering (ook als die niet gepaard gaat met een operatieve ingreep). Voor de verandering van geslacht en voornaam is een verklaring van een genderteam voldoende. De tweede is de ‘zenuwachtige vader’: hij maakt een fout bij de aan-gifte van zijn kind. Dat mag (in sommige gemeenten) binnen een aantal weken nog ambtelijk hersteld worden, maar de eerdere naam blijft toch.

Wist u dat we in Nederland met zijn allen (= ruim 17,4 miljoen inwoners) momenteel zo’n 314.000 familienamen en 500.000 verschillende voornamen hebben?

• Harry Bovenkerk DNA wijst de weg

Dit is een voordracht van Els Leijs, zij is een professioneel genetisch genealoog. Enkele punten uit haar lezing:
Els wordt zij geconfronteerd met vragen als: ik ben geadopteerd; ik ken mijn vader niet; mijn ouders zijn vroeg gescheiden; ik ken mijn halfbroertjes/-zusjes niet; wie was mijn opa of oma; ik heb geen contact met familie door ruzie, emigratie, verhuizing. Zelfs een biologische moeder kan onbekend zijn. Bijvoorbeeld als een ander vrouw de opvoeding van een kind voor haar rekening nam als ware zij moeder, buiten adoptie om. Dat deed zich voor als de biologische moeder daar niet toe in staat was.
Moeders vertellen soms niet alles door schaamte, schande, huwelijk op het spel, het gaan geloven in eigen leugens, het beschermen van iemand, ‘voor je eigen bestwil’ of om kritiek te vermijden.

Onderzoek op basis van DNA

Els ging uitgebreid in op de doorgifte van DNA aan jongere generaties. Het staat vast dat een kind 50% van het DNA erft van vader en moeder elk. De hoeveelheid DNA van generaties vóór vader en moeder dat het kind ontvangt is niet precies 25%, maar een statistische waarschijnlijkheid. Els vergeleek dat met een bak knikkers. In het DNA van een ouder zit 50% van elk van de grootouders. Maar in de 50% DNA dat een ouder doorgeeft zit het DNA van de grootouders door elkaar gehusseld. Daarom kan het DNA van een broer en zus op elkaar lijken, maar dat van een ander zusje zou sterk kunnen lijken op dat van een tante.

• Ouderschaps- versus genetische genealogietesten

Bij ouderschapstesten wordt het DNA van de (vermoedelijke) ouder en het kind vergeleken. De gevonden verwantschap geeft alleen zekerheid bij ouder en kind.
Genetische genealogietesten geven zekerheid over de verwantschap van uitgebreidere familie: volle en halfbroer/-zus, ouders, grootouders, Genetische genealogietesten geven zekerheid over de verwantschap van uitgebreidere familie: volle en halfbroer/-zus, ouders, grootouders`, ms en tantes, neven en nichten. Er zijn drie van die testen: (1) de Autosomale test op stukjes DNA van al je voorouders, (2) de test naar de Y-chromosomen van de mannelijke voorouders in één lijn, en (3) de Mitochondriale test op het DNA van al je vrouwelijke voorouders in één lijn.
De hamvraag is hoe je een verwant kunt vinden die zelf niet getest is. Stel dat de grootmoeder van vader acht broers en zussen had. Als je een van de achterkleinkinderen weet te vinden, heb je daarmee een match in de vorm van gemeenschappelijk DNA .
• ooms en tantes, neven en nichten. Er zijn drie van die testen: (1) de Autosomale test op stukjes DNA van al je voorouders, (2) de test naar de Y-chromosomen van de mannelijke voorouders in één lijn, en (3) de Mitochondriale test op het DNA van al je vrouwelijke voorouders in één lijn.
De hamvraag is hoe je een verwant kunt vinden die zelf niet getest is. Stel dat de grootmoeder van vader acht broers en zussen had. Als je een van de achterkleinkinderen weet te vinden, heb je daarmee een match in de vorm van gemeenschappelijk DNA.
De zoektocht bestaat uit de volgende stappen:
• • Jezelf laten testen door een van de aanbieders, (tip van Els: niet jezelf maar een van de oudste familieleden)
• • Daarna de van de testlaboratoria terugontvangen matches analyseren en eventueel de match om informatie vragen,
• • Dan met deze informatie een stamboom bouwen.

Een goede bron kan ook degene zijn die de desbetreffende familienaam eveneens onderzoekt. Bekende problemen zijn matches die niet reageren of niets weten, of onbekend zijn met onze cultuur of systemen in andere landen.